Mehmet Eren Şiirleri - Şair Mehmet Eren

Beni dertsiz bellemeyin,
Eyüp deki yara bende.
Azgın yaram ellemeyin,
Dertler sıra,sıra bende.

İnilerim sızım vardır,

Aşk fırtınası serimde,
Yeli değdi esiyorum.
Harareti içerimde,
Yüreğime basıyorum.

Tarifsiz bir şimşek çaktı,

Sevdanın rüzgârı savursun beni,
İçimde dinmeyen yele talibim.
Aşk ateşi yaksın kavursun beni,
Közümü saklayan küle talibim.

Ben bende yok oldum bendedir canan,

Ervah’ı ezelde ruh aleminde,
Hak kendine kul eyledi o kul’um.
Oku sözü oldu ilk kelâmında,
Yazıp okuduğum yerdir okul’um.

Bilgi adresini sordum dede’me,

Ey tabip deyme yaraya,
Korkarım Leyla incinir.
Kimse girmesin araya,
Korkarım Leyla incinir.

Heyecanım çoktur benim,

Sıla dedim gurbet düştü payıma,
Rahat edip mekân kuramıyorum.
Çok uğraştım dönüp gidim köyüme,
Sabrım tükenmekte duramıyorum.

Garip düştüm dostlar halimi görün,

Buluşma yeridir sevda pınarı,
Nice sevenlere zor vermiş pınar.
Ateş salmış yakmış sevdalıları,
Aşka düşenlere har vermiş pınar.

Kimi seven sevdiğine naz eder,

Gözüm görmedi sanki,ondan başka bir güzel,
Ne kadar muhteşemdi,Mevla’m yaratmış özel.

Sevdalı bakışıyla,aklım başımdan gitti,
Hem naz edip gülerek,edeceğini etti.

Yıllar boyu ninni çaldı uyuduk,
Acep kalk borusu çalmayacak mı?
Cehalet kol gezdi biz ona uyduk,
Yön veren birisi olmayacak mı?

Hani benliğimde var olan varlık,

Dil hakikat söyler dil yalan söyler,
Sözlere hükmedip mana kuran dil.
Dil servet kazanır dil talan eyler,
Dostluk bahçesinden güller deren dil.

Dil dediğin kurar yıkar sarayı,