Kanma, yalancının fitne fücûru,
Yok eder beşerde bütün huzuru.
Daima batılın çarkında döner,
Çaydanlık fokur fokur kaynıyorsa kömürde,
Üstündeki dem ise yavaş yavaş esmerse.
Bardak bekliyor ise, kristal bakışıyla,
Kıpkırmızı bir şafak tiryakı akışıyla
Daracık bir yere koyarlar bir gün,
İnceden sorguya düçar olursun,
Senin'çün üzüntü duyarlar bir gün,
Ve lakin çaresiz, nâçâr olursun.
Ruhuma billurdan kevser sundun sen,
Aktıkça ruhumu bahar eyledin.
Çöl gibi gönlümü ederken gülşen,
Daima tesnimle şarkı söyledin.
Dua ve niyaz var, her birisinde,
Bir senfoni her an arşa yükselir.
Diriliş türküsü her nefesinde,
Gönüllere Haktan mesajlar verir.
Hüzün, derler adına, onun zirvesi işte,
Daima yağmur yüklü bulutlar gibi olmak.
Bulunmak daim mana meyveleri derişte,
Buutlara yürümek, buutlar gibi olmak.
*Bazı insanlar vardır cömert görünür. Ama iyiliği ima yoluyla bile olsa karşıdakinin başına kakar. Böyle kişiler gizli cimridir. Kabuğu cömert, içi cimri. Yani dışı sağlam içi çürük meyve gibi.
Bazı insanlar cömerttir, yaptığı iyiliği ima yoluyla bile karşıdaki insanın üzerinde kullanmaz. Hatta gizli verir. Gölgesi bile düşmez minnetin muhatap üzerine. Bunlar gerçek cömerttir.
Bazı insanlar ise temelde cimriidir. Zaten iyilikte bulunmaz
Amma birinci tarz kişilerden bu cimriler daha üstündür.
Çünkü birinciler cömert görünümlü cimrilerdir ki bu cömertliği kullanmaktır. Ve o maske altında cimriliğini gizlemektedir ki iki yüzlülüktür bu. Yani münafık..
Halbuki cimri böyle bir şeye soyunmaz. Kişileri aldatmaz. Nasıl ise öyle görünür.
Deli gönlüm bu ne iştir,
Nasıl geldin sen bu hale.
Bu gördüğün nasıl düştür,
Dalıp gitmişsin hayale.
İhanetin bedelidir tek ölüm,
Milleti vuranlar olur tarumar.
Bu kanun tamamdır, değil bir bölüm,
Böyle vatan olur bu gökçek yurtlar.
Her şey onun elinde her şey onun elinde,
Değil ey gönlüm inan onun bunun elinde
Bir tek yerden geliyor emir, kanun bunu bil,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!