Mehmet Emre'nin Dünyası

Dünyayı elime aldım evirdim çevirdim
Denizlerin yerine renk renk mürekkepler
Hayalleri gölgeliyen serviler devirdim
Serviler yerine güneş tutmayan kalemler

Havası pek soğuktu, evvel dedim yaz olsun
Dondurma külahından ısırıkta mutluluk
Sıkılıp bunaldıkça istemedim son bulsun
Son bahar ile kış arasındaki tutukluk

Yeşilleri sevmem, ağaçlar Pembe olacak
Kim gösterir o vakit çocuklarda bir kusur
Altın değersiz Demir bakır cevher olacak
O zaman ticaret Adalet ile uyuşur

Bir çocuk bulup halka Egemen etmek lazım
Çocuklar ne savaş çıkartır nede düşmanlık
O zaman gelişir duyulur evrensel ağım
Ağıma takılanlar duymaz zerre pişmanlık

Böyle bir dünyada kim şair olamaz ki..?
Kim böyle bir dünya istemez ki
Yazmak çok kolay olurdu...