Nehir suyu gibi saf
Durmadan coşacaksın
Yaşadığım sürece
Günlüme akacaksın
Rüyalarımda hep sen
Ne zaman hatırlasam ben yanarım
Sensız kendimden geçerım ağlarım
Seni hatırlatan bir iz görürsem
Göz yaşları ile seni anarım
şimdi kimler ile sohbetlerde sın
Nerede kimlerle eğlencedesın
Hayalin gözümün önüne geldi,
İsmini hasretle anan ben oldum,
Hasretin ok gibi bağrımı deldi,
Kavrulup közlerde yanan ben oldum.
Senden başka yoktur benim hayalim,
Görmeden ahkâm kesmesek keşke,
Bilmeden insanları küçümsemesek.
Etini yemekle bir göstermiş Peygamber;
Kalpte karanlık olur, günah olur,
Suizanla başlar kardeşi hor görmek.
Görmedi ki adını fısıldayan alevleri,
Yandım, kül oldum.
Yıldızlarım söndü uğruna,
Bir bakışı yetti,
Dünyayı unuttum.
Yanarken görmedi
Bir zamanlar,
Onu göreceğim diye titrerdi içim,
Sanki cennet kapısı aralanacak,
Bir bakışla aydınlanacaktı kalbim.
Oysa şimdi…
Görmedim sanki seni,
ama sustu her şey içimde
Sokaklar tanımazken adını, ben ezberledim
isimsiz özlem taşıyorum, günden geceye...
Kime ağlıyorum, bilmiyorum
Geldi...
Gönlümü ortasından yardı yine zamansız.
Nasıl anlatayım benzersizliğini?
Gördüğüm andan itibaren
Ben gittim, başkası geldi sanki.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!