Sizi sevdamızdan usandırmış olsalar gerek ki
Dizelerimizin yüreğinizi dağladığını bile
Bir gece sonra söylüyorsunuz
Hatamız varsa affola
Lâkin bu kadar hasrette kalmış bir insanı
Bu kadar uzun süre tek başına, çaresiz ve sessiz bırakmak
Sesini ilk duyduğum an gelir de hatırıma
Demek ki sadece yüzüne değil sesine de vurulmuşum
...
Ben de bir zaman senin sesinden ibaret sandım dünyayı
Arkada Âşık Mahsuni Şerif çalıyor
Rakı daha bitmedi
Sen yeter ki gelmek iste
Ben sana rakı da bırakırım meze de
Duygular doğrudur ama
Yanlış kişiyedir belki de
Hak ettiğini zannedersin ama
Bırak hak etmeyi
Yüzüne bakacak cesareti yoktur
O kadar korkak
Her anımda sensizlik kaplıyor içimi
Bir türlü alamıyorum senden kendimi
Ne vakit ki elimi uzatsam
Boşluktur varacağı umman, bilirim
Dağ üzre kurulmuş şehri arşınladı adımlarımız
Ağzı mis gibi arpa kokan iki adam
Geride bırakılanları umutsuz, sırra kadem basan
Ve belki de yaşanmaması gereken o yürektekiler
Şehri terk etmekte olanın aklını istilâ etmekten istifa ettiği gün
Yine kalkacak kadehler onun şerefine
Şiirler yazdım sana, aslında bize
Yokmuş meğerse biz diye bir şey
Aslından çok manalar yüklemişim
Sana, kendime...
Ve hiç olamamış olan bize
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!