Kalk Kuzköylüm;
Kös dağını duman aldı,
Goca çay yine bulandı,
Ak sakallı dedeler bile anladı,
Kalk Kuzköylüm goca çaya sel geldi.
İskilipden Kuzköye yol gider,
Kadınlar oturmuş mayalı eder,
Çocuklar bizde isteriz der,
Bu millet Kuzköyü çok sever.
Doktorlar çaresiz kaldı
Yandı yüreğim yandı
Anası oturdu ağladı
Başına karalar bağladı
Cehennem gibi yandım
Yiğidim,
Aslanım,
Gözyaşım,
Gel artık
Sen evde olmayınca yatılmıyor,
Böyle olacağını bilemedim,
Seni doyasıya hiç sevemedim,
Bil ki seni çok özledim,
Bu bayramda sana gelemedim.
İçin için ağlarım,
Hadi oğlum cumaya gidelim,
Allah'ımızı, Peygamberimizi bilelim,
Duamızı beraber edelim,
Bugün günlerden cuma.
Annen balkonda bizi bekliyor,
Bak yine işe geldim,
Yine hüzünlendim,
Ben seni çok sevdim,
Sefam benim.
Aklımdan çıkmayanımsın,
Hiç bir zaman sana kızamadım,
Seninle geçen zamanı anlamadım,
Canımdın, can tanemdin bilemedim,
Canım oğlum.
Ben sana şekerim derdim,
Umutlarım aldı başını gitti,
Hayallerim de bitti,
Bende bittim,
Hani sen gittin ya.
Telefonum mesajsız kaldı,
Sabahları kahvaltı yapasım yok,
Umutlarım yok,
Kimse ile konuşasım yok,
Sen olmayınca, hiç bir şeyin anlamı yok.
Seni hep yaşıyor sanmanın,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!