Artık ceviz ağacı ceviz vermez olmuş,
Çocuklar eskisi gibi oynamaz olmuş,
Geceler gündüz olmuş,
Bir sana baktım birde bana.
Hayallerimiz yarım kalmış,
Hadi uç gel yanıma,
Otur karşıma,
Bakayım sana doya doya,
Yeter ki karşımda sen ol.
Aşk bu olsa gerek,
Önceden film izlerdim,
Şimdi seni izliyorum,
Geldiğim gibi gidiyorum,
Sen anlamadın bile.
Artık seni göremez oldum,
Elinde çay tepsisi dolanır durur,
Hiç üşenmez yapmaz gurur,
Yüzündeki tebessüm hep durur,
Bu gelende çaycı çırağı RAMAZAN.
Boş bulduğu zamanda yakar sigarasını,
Bir kız cevizin dalında,
Yemenisi başında,
Bak işte karşımda,
O da beni seviyor...
Önüme bir ceviz düşüyor,
Oğlum bak işte sonbahar geldi,
Yağmurlar başladı,
İçimi hüzün kapladı,
Sen yoksun ya.
Ağaçların yaprakları sarardı,
Yaza yaza yazamaz oldum
Sararıp da soldum
Hamdım piştim oldum
Daldan dala kondum.
Sen yazdıkça ben yazdım
Ağlama iki gözüm,
Kalmadı bitti sözüm,
Kurudu gitti özüm,
Ben yandım kimse bilmedi.
Kendi derdime kendim yandım,
Çaylar demlendi
Mısırlar közlendi
Kurbanlıklar hazır edildi
Bu bayramda kuzkoydeyiz
Yola çıktık cümbür cemaat
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!