Mehmet doğar, Er olur ,Âkif olur/ölür

Böyle başlar Her Cuma Minber'de Hatîb Hitâbesi'ne:
"Qâle'llâhu Teâlâ fî Kitâbihi'l-Kerîm:"

Sonra okur bir Qârî Edâsı’yla
Qazâ edeceği Maq’âl'i...
Cuma'dır, Câmi'de Cem olmuştur Cemaat. Cemiyet Dışarda'dır
Taşra'da...

"Qûl !" dedi Kulu'na,
"Qîl-u Qâl" Dünyâsı'na "qûl!"....
Kitâb-ı Kerîm'in Son Yaprağı'na düşer Gök Sofrası'ndan 3 Sûre..
3 Waqt'e kadar 3 kez "Qûl" ile taçlanır Kelâm'ın Kapı'sı..
"Dînikum" Sizin olsun,
Yeter bana 'Dînim" deme Qararlılığı'nda bir Âbide Kul
vardır Kent'in Göbeği'nde...

Gökler'den gelen Son İlâm'ı Okuma'ya Hüküm giymiş bir Mekkî...
Âbidewî Maqâl dökülür Eli'nden, Dili'nden,
Hatta Suqûtu'ndan..
Mekke'de Neşrolunan Suhûf'ta
Bir Tek Waraq Sâqıt olmamıştır
Allâhu's-Samed, Allâhu'l-Ehad'dan Başka birisine Mürci...
Ne Bugün ne Yarın,
Dün de olduğu gibi Ebediyen Âbide kalacaktır bu Sözler.

Son Yaprak 3 kez "Qûl" der.
3 kez Sûre-i Tewhîd okuruz bir Ölü'nün Toprağı'na...
Bakar bakınırız Nazm-ı Celîl'n Yaprağı'na..
Sırât'ta bir Yoldaş çıkar Karşımız'a...
Dewr-i Fetret'in Sadrı'nda.. "
“Ölüler Din’i değil bu Din, Dîn-i Hayât” der..
Milliyet'i İslâm'dır..
Eğri Büğrü söylemez Sözü'nü (Maq’al).
Molla Fikret için “Köhne” olan Kitâb
Onun İ'tiqâfı'nda Başvuru Kaynağı'dır,
İlhâmı'dır..

O İlhâm ile "qûl” Buyruğu hemen “yeqûl” olur,
Her Müslüman Mehmet doğar,
Soyu’na çeker.
Er olur,
Âkif olur...