Mehmet Dağ Şiirleri - Şair Mehmet Dağ

BABAMA ÖZEL

Hanı bir çiçek solar ya sonbaharda
İlkbahar da geri gelmek için
Sende gelecek misin baba
Okyanuslara açılan bir kaptanın

Sakın taş atmayın kuşlara
Kanadı kırılır uçamaz onlar
Kedi,Köpek neyse insandan sakla
Alevler içinde pişirip yerler
(Avcılar)

Duydum-ki ağlıyormuşsun?
Ağlamak kurtuluş değil anne.
Ağlarken yağmuru düşün
Ve sil gözyaşlarını...
Uyurken bizi sayıklıyormuşsun?
Gökteki kuş sürülerini düşün… Anne

Bir güvercin kanat çırpar gökyüzünde
Bulutu aşmak için
Aklı yuvasında, yavrularında
Çabuk yetişmek için
Bir tornacı Namlu yapar tezgâhta
Güvercini vurmak için

Çal kapımı be mutluluk
Bil ki, benimde canım var.
Yağmur yağınca ıslanıp,
Güneş vurunca kuruyan
Ağlayan, sevinen, gülen
Bir yüreğim, bir kalbim var.

Deli rüzgârlar uçuşuyor dışarıda
Ormanların çamları devriliyor bir bir
Kulağa ışık gelmiyor, göze ses
Cam duvarları paran parça evimin
Yatacak yeri yok uykularımın
Sele kapılmış yüreğim

Karıcığım seviyorum seni ben
Biliyor musun neden?
O kadar uyumlusun ki ayla güneş gibiyiz
Geceyi parçalayıp atarız üstümüzden
İkimizde karanlığı sevmeyiz
Birimiz yatmadan birimiz ayaktayız

Hayatımın en uzun yolculuğuna çıktım
Dalıp giden gözlerini görünce
Kendimi ilk defa bu kadar suçlu hissettim
Gözlerinden damlacıklar dökünce

Yaşamın tüm ezilmişliğini aldım sırtıma

Yaşamın şamarı öptü yüzümü
Balyozun demiri öptüğü gibi
Eğri büğrü yaşam yol alıp gitti
Yılanın sürünüp gittiği gibi

Bir karmaşık duygudur sarar içini
Ebruli resmimin deseni gibi
Viyadükler,girdaplar dolanır gider
Deryada kaybolan sandal misali
İlk bakış şarabın gizine benzer
İçtikçe,içtikçe başın dolanır.