Mehmet Çanakkale’de Şiiri - Hakan Anıl

Çanakkale…Yıldızın buluştuğu hilal,
Siperlerinde ezanlar okuyan Bilal,
Ölümü emir veriyor Mustafa KEMAL,
Verdikleri can helal, dökülen kan helal…

Korkmak namertliktir, kaçmak en büyük haram,
Ne bir mekan aranır, ne yüksek bir makam,
Yüreklerinde sarsılmayan büyük iman,
Bu imtihan çetindir, bu imtihan yaman.

Sende atıverir seksenbir ilin kalbi,
Var mı anlatabilecek bir duygu seni?
Ne dünyanın serveti, ne de menfaatleri,
Allah Rızası idi Mehmedin kalbindeki.

Zaferle sonuçlanmış çetin bir sabırdır,
Dillerde destan, yakılan bir ağıttır,
Şehit kanı ile yazılmış bir tarihtir,
Çanakkale…Anlatılamaz bir şiirdir.

Cümleler tarifsiz, kelimeler yetersiz,
Bu zafer mukaddestir, bu zafer benzersiz,
Ertuğrul’un ocağı olur mu nefersiz?
Ölmeden mezara verildiler kefensiz.

Anadan geçildi ama vatandan asla,
Canları verdiler ama sancağı asla,
Yağmur damlası gibi düşerken toprağa,
Birer ikişer kurban oldular Allah’a.

Seyit Onbaşım, boğazı emanet bildi,
Girilmez etti, geçilmez etti, dar etti,
Cesaret ne demektir? Sorarlarsa şimdi,
Elliyedinci Alay’dır, deyiver şimdi.

Yahya Çavuşum çıkarken orta meydana,
Tümen gibiydiler, yağıverdiler düşmana,
Onca sene sonra memleket toprağına,
Meçhul Askerim, kavuşmak varmış vatana.

Mehmet Hakk’a erdi, zulüm kalıcı değil,
Mehmet Hakk’ın yanında, işgal baki değil,
Ezanlar, şehadetler gerçek, yalan değil,
Çanakkale bizimdir, yabancının değil.

Kartal oldular gökyüzünden süzüldüler,
Arslan oldular mevzileri düz ettiler,
Kalplerinde korkuları yok ettiler,
Rüzgar olup, ölümü bile sindirdiler.

Erenlerin, Alpbahadırların neslisin,
Asım kayıp değil, dizinin dibindesin,
Hamza yanında duruyor, Hakk’ın erisin,
Ölüm neylesin, cennete girenlerdensin.

Uzunca zaman geçiverse de aradan,
Yine Güneş doğuverir Gelibolu’dan,
Şehit dostlarına son selamına duran,
Gazim Hüseyin KAÇMAZ geçti buradan.

Bugün mukaddes hatıranın değeri var,
Vatan, Millet ne demek? Elbet bileni var.
Ardında bıraktığın izini süren var,
Emanete sahip çıkmış Salim MUTLU var.

Bedeni ile felaketi söndüren var,
Bir şehit mühendisim Talat GÖKTEPE var.
Ve bugün torunların daha nicesi var,
Mezarında Kur’an okuyan yürekler var.

Domaniç’ten dörtyüz çadırın selamı var,
Dedem Korkut’un üzerine duası var,
Alemlerin Efendisinin buyruğu var,
Sancağını indirtmeyecek Hasanlar var.