Domuz, kelimesine tahammülüm yok, dedi,
Şahsıma sinirlendi, ısrarla engelledi…
Veteriner Hekim’im anabiliriz, dedim,
Duymayacağız, dedi tamam, dedim söz verdim…
Adam, bağnaz ve yobaz vicdansız yaratıktı,
Domuz, anılamayacaktı lafı, yasaktı…
Ardından bir ay geçti ki hastalık başladı,
Domuz gribi, denildi anıldıkça anıldı…
Rab, bizlerden yanaydı domuz, anılıyordu,
Şahsıma sus diyenler griple boğuşuyordu…
(2011)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 21.1.2016 00:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!