Tutuklu kaldı bakışlarım sende
Gözlerim senden başkasını görür
Esir oldu yüreğim sana sevdama
Sanma ki bir başkasına sevdalanır
Tüm yollarım bağlanmış sana
Sanma ki başka çıkış vardır
Ağrıların sarıyor bedenimi
Canımı yaktıkça yakıyor
Baş ağrısı oluyor ağrıların
Sanki beynimi kemiriyor
Acımasız keskinliği ile
Başım dönmeye başlıyor
Yıllar önce gönlümün yollarını kapatmış,köprüleri atmış ve gönlüme yüksek ve kalın duvarlar örmüştüm. Kim hak ederse o açmalıydı yolları,köprüler kurmalıydı yüreğimden yüreğine,gönlümün duvarlarını bir tek o aşmalıydı. Onun kahverengi gözleri,ince beli,rüzgardan uçuşan uzun saçları,selvi gibi boyu ve hepsinden önemlisi beni doyasıya sevecek sıcacık sevgi dolu bir yürek olmalıydı. Benim aradığım aşk bu olmalıydı. Aşk nasıl çıkacaktı karşıma? Bir şiirde,şarkıda,güzel bir sözde,bir seste,bakışta,gülüşte,bir çift gözde,trende bırakılmış bir valizin içindeki mektupta,otobüste,trafikten dolayı kaçırdığınız bir uçakta ya da hayalinizden hiç düşmeyen bir güzelde; kısaca aşkın karşıma nasıl ve ne şekilde çıkacağını bilemezdim.
Ben senin bir yerlerde olduğunu hissediyordum. Varlığını biliyor ve seni izliyordum. İlk olarak bir şiir olarak girdin kalbime. Sonra senin varlığına alıştım. Seni kaybetme korkusu kabuslarım oldu. Sesini ilk duyduğumda gönlümün duvarlarını sarsıp yıkmaya başladın. Yüreğimde fırtınalar koparıyordun. Beni peşinden ordan oraya sürüklüyordun.Artık girmiştin gönlümdeki gizli mabedime.Sarmıştın her yanımı. Ruhum ve bedenim senindi artık, sana aitti. Sen kazanmıştın kalbimi.
Yüreğime sen girdiğinden beri bütün yollarım sana çıkıyor. Bütün köprülerimi yüreğimden yüreğine kurdum. Şimdi gönlümde tek sen varsın ve hep sen olacaksın. Kalbime sen girdikten sonra gönlümün duvarlarını o kadar kalın ördüm ki; ne sen çıkabileceksin ne de başkası girebilecek. Benim bildiğim tek aşk sen oldun ve hep sen olacaksın.
Ne zaman elime beyaz bir kağıt alsam
Vuslatın düşüyor kalemime birer birer
Bu şehirden gidişini uzaklığını
Güzelliğini çiziyorum çehremi kasvetimle
Aldım mı kalemi elime
Bahar bitti
Hüzün düştü yüreğime
Aldanmayın gülen papatyalara
Bakmayın esen meltemlere
Kıpırdayan yeşil yapraklara
Hepsi bitip tükenmiş işte
Elveda derken bakışlarına
Gözlerim tutuklandı bakışlarında
Yüreğim saklandı kalp atışlarında
Elveda derken martılara
Bir çığlık koptu mabedimizde
Sıcaklığın dokundu bedenime
Bana bir şiir oku sevda olsun bakışlarında
Yeni sevdaların yeşerdiği bir bahar akşamında
Yeşil bakışlarım donup kalsın kahve gözlerinde
Yeşilin maviyi selamladığı bir sahil kasabasında
Bana bir şiir oku özlemin olsun içinde
Kimseler olmasın gönül limanlarımızda
Ben gelirsem yıkarım kalbinin surlarını
Çözerim gizli mabedinin şifrelerini
Saklı denizlerine atarım sırlarımı
Zaptederim en özel kalelerini
Ben seversem kalbimdeki köşke alırım seni
Kimseler bilemez orada senin gizlendiğini
Ben hiç böyle özlememiştim
Yılların hasreti var yüreğimde
Sıcacık bir merhaba diyeceksin
Başını usulca omuzuma koyacaksın
Başka bir tek kelime etmeyeceksin
Işıklar sönecek hava kararacak
Birşeyler engelliyor her defasında
Belki kız kulesinin gülen yüzü
Bazen boğazın kızgın kükreyişi
Kimi zaman da martı çığlıkları
Bu şehirden bir türlü gidemiyorum
Mıhlanıyor ayaklarım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!