Mehmet Bahşı Şiirleri - Şair Mehmet Bahşı

Bir şehri evlat edindim,
Ne özlüğü belliydi ne üveyliği
Ne baba dedi bana
Ne evlat dedim ona...

Kız evladıydı,

Sen şimdi; yangında ilk kurtarılacaklar arasında olsan
Görmemezlikten gelirim...

Bir çaydanlık gibidir aşk; tüpte unuttun mu!
O çok sevdiğin çayın yanına yaklaşmazsın

Sensiz uzun yolculuklarda
Artık yüreğim tutmaz sana...

Yüreğime tuz bassam,yakmazdı
İçimi yaktığın kadar...

Tam mutluluğa koşarken ayağıma kramp girdi demen gibi bir şeydi terk edip gitmen,
''Seni sevmiyorum'' dediğinde; sevgiden aşağısı aşktan yukarısı felç artık kalemimde...

Yüreğimin tüm velayeti senin artık boşanabiliriz...

Yüreğimin en okkalı acısı
Seninle ağmak hıçkıra hıçkıra,
Seninle susmak avazımız çıktığı kadar,
Öpüşmek seninle dudaklarımız birbirine değmeden,
Sensiz bile seninle olma bahtiyarlığı, ne güzel...
Sevgili ne güzel...

Aşkın hikmeti yaradandadır;
Aşk ''bismillah'' ile başlar
''Eyvallah'' ile son bulur...

Öyle usta bir hırsızdın ki, senden sonra kimse çalamadı yüreğimi