Üstümüzde karabulut, pus dendi
Amerika, kızıl çinli, rus dendi
Yutacaksın, maçan yerse kus dendi
Onlar güçlü, ses çıkarma sus dendi
Yedi devlet tek millet, birleşsin artık
Yedi düveli yenip, dünyayı inletmeli
Karşısında el pençe, kendini dinletmeli
Adı duyulduğunda, herkesi titretmeli
Bir Mustafa Kemal, daha çıkmalı
Bir Mustafa Kemal, daha çıkmalı
Müslüman müslümanın, boğazını keserken
Müslüman müslümanın, kafasını ezerken
Müslüman müslümanın, derisini yüzerken
Şeytan bile müslüman, kılığında gezerken
Biz kime güvenelim! biz kime güvenelim!
Gel kardeşiz diyor, puştun birisi
Derki benden yoktur, daha iyisi
Cehennemden kaçmış, hortlak dirisi
Pis ruhu çıplaktır, eşarp bağlıyor
Her şeyi ortada, boşa ağlıyor
İslamın üstünden, çıkar sağlıyor
Kargaya yol nerde, tarifi sorar
Öküzün altında, buzağı arar
Ne tanrıya, nede bir kula yarar
Boşuna oksijen, tüketir bunlar
Pişkindir işinde, söyler yalanı
At ile arpası, dalaşır olmuş
Koyun ile kurdu, yalaşır olmuş
Gül ile bülbülü, savaşır olmuş
Bu devir ne devri? anlayamadım!
Bu devir ne devri? anlayamadım!
Kimisi yolundan çıkmış
Kimisi oyundan bıkmış
Kimisi doğuştan cılkmış
Bu dünya yuvarlak, ondandır ondan
Kimisi yaşarken bitmiş
Ruhum kaderime darıldı bu gün
Ateşle her yanım, sarıldı bu gün
İçim parça parça, yarıldı bu gün
Bir kuş yuvasından, ayrıldı bu gün
Bedenim eridi, süzüldü bu gün
Dünya değil, insan kahpe dönecek
Zalimlerde, gün gelince ölecek
Çok yakındır, cümle alem görecek
Bir gün mutlak, herkes hesap verecek
Adalet yakın, tecelli edecek
Köyüm gibi, memleketi bulamadım
Memleketten, hevesimi alamadım
Geçim derdi, memlekette kalamadım
Memleketten, toprak yollan mezarıma
Ekmek dedim, aşım dedim dönemedim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!