Ey duymayanlar ülkesinde yaşayan siz insanlar
Sizlere değil sözüm siz sözden anlamazsınız
Ey anlayanlar ülkesinde yaşayan siz insanlar
Sözlerim size anlattığım feryadım akan gözyaşlarım
Acılarımı umutlarımı size anlatıyorum
Tesadüfleri Severim
Tesadüfleri severim, hatırlatmak için yeniden kapını çalan saran şeylerin bir bütünü bilirim. Unutup gittiğini bittiğini sandığım anların, tekrar gözden geçirildiği hatıraların yeniden canlandığı anları çok yaşadım, geçmişi yaşamak geçmişi yaşarken, bugünü güzelliklerle dolduramamak acı verse de, dün bugünün acısını içinde barındırsa da, önümüzdeki maçlara odaklanacağım diyerek daha iyisini yapmanın kapısını açtıracağım dileğiyle az da olsa gülümsetiyor, siliyor acıları, yanılgıları. Düşündüklerimi tek başına gerçekleştirmek yerine, düşündüğü yanımdaki ile paylaşarak beraber gerçekleştirmeyi artık düşünüyorum.
Her şeyden önce bizi mutlu edecek, davranışların tarzının ne olması gerektiğine karar vermeliyiz baş başa, bütüne beraberce bakmak, bizi mutlu edecek olanın ruhunu beraberce kavramak ruhumuza katmak teferruattan öte, bizi saracak olanı beraberce bulmanın yolunu aramalıyız. Yoksa kendim tek başına bunu gerçekleştirmeye çalışmakla uğraştıkça, yeterli gelemiyorum tek başına ve bu nedenle hep yalnız anılarla baş başa kalıyorum, yolları sarp yokuşları aşamıyorum. Kendi şahsiyetimi içine kattıkça diğer şahsiyeti yok etmekte ve yanımdaki şahsiyetin şahsiyetiyle beraber bir arada tutarak içine katmadan bir anlamı olmuyor, ahenk unsurunu aynı bakış açısıyla içine katmadıktan sonra şahsiyet, şahsiyetsizliği doğuruyor. Aradaki bağlılığın ipini gücünü anlamını koparıyor şahsi bakış açım, en güzeli ikimizin şahsi bakışını ahenkle donatarak ortaya bir şahsiyet çıkarak, farklılığı ortaya çıkararak var olmak derim hem de bunu belki daha çok severim gülümserim gülümsetebilirim.
Bilemedim o yârin kıymetini
Arasam da bulamam böyle birisini
Geri döner mi artık bu bilinmez
Dağınık viran adresine
Yıkarım çekinmem seninle benim yerime sevdiğini
Çıkarırım gözünü seninle benim yerime baktığının
Ya seviyorum demeyeceksin seviyorum derken seveceksin
Öyle ucu yanık sözlerle kimseye mektup göndermeyeceksin
Açık bıraktım sana kapımı
Açan benim kapatan sensin
Gülsün dedim o gözlerin
İsteyen ben gülmeyen sensin
Var Mı Bu Sorularımıza Sorunlarımıza Bir Cevap?
Yalnızlık üzerine ne söyleyebilirim ki Rabbim her an bizimleyken?
Dert için ne söyleyebilirim ki Rabbim devasını verirken?
Sevda kavuşturur canı canana
Var dermanı veren Rahmana
Rahman dermanı vermiş
Seni saran cananın canına yanına
Var sar cananı bir şey sorma Rahman adına
William Shakespeare ne demiş:
Gezinen bir gölgedir hayat, gariban bir aktör
sahnede bir ileri bir geri saatini doldurur
ve sonra duyulmaz olur sesi, bir masaldır
gürültücü bir salağın anlattığı
Bir teselli bekledim senden gönlümdeki yarama
Bu yarayı elinle açan sensin başka suçlu arama
Bir gülüşünle o gözlerinden bir teselli bekledim
Selamsız sabahsız gittin dokunmadın bu yarama
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!