Bir sabah sen sensiz uyandın mı hiç
Yıkıldı mı evin duvarlarından kerpiç
Çılgınlar gibi ayrılığa koştun mu sen
Yüreğinde yok oldu mu söyle hiç sevinç
Şimdi nasıl ayıklanır söyle bu taşlı pirinç
Ne sende nede bende kalmadı artık bilinç
Şairler yalnızlıkların
Aşka hasret kalanların
Ayrılıkları yaşayanların
Ağlayanların
Şairi midir?
Bazen yaşarken yalnızlıkları
Elin tavuğu bize çalmakla kaz olur mu?
Kuru gürültü desek buna biz caz olur mu?
Beklemekle ummakla geçer mi böyle ömür
Manayı es geçerek hayat bize olur mu?
Açsın istemiştim etrafında kırmızı mavi güller
Sen güllerle gülerken yaklaş bana demiştim
Fani dünya gibi fani olanı seçtin sebepsiz gittin
Âlemlerin nuru senin yüzündendir efendim
Bir aydınlık almayı bu gönlümle isterim
Gözlerinde akan bir damla yaş olmak isterdim
Âlemlere Rahmetsin sen nur-u ayn efendim
Allah’ım ıslah eyle korona’yı rahat durmaz
Önüne geleni yıkar hiç laftan bu anlamaz
Kimden güç alıyor böyle senden mi acep
Senden alıyorsa al gücünü kapılar açılmaz
Sen beni artık hiç sevmeyeceksin
Çekip ananın evine mi gideceksin
Böyle yapınca eline ne geçecek
Sen beni hasta edeceksin
İkrar ettim söyledim aşkımızı duymadın
Vefalı yârim sandım sen beni anlamadın
Deli gönül anlamaz başkasını sevemez
Bir vefasıza vardın gece gündüz ağladın
Keşke beni sen böyle sende anlamasaydın
Aşıklar aşkı ile ölür
Mezarında güller açar
Başında bir seveni görülür
Mazinin kapısını açar
Alır kendini içine atar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!