Burcu burcu kokan tomurcuk bir çiçek gibisin
Uçuşurken başında kelebekler sanki melek birisin
Renkli gözlerin esiriyim kapında köle olmuşum
Cennet bahçesi gibi bulunmaz nadir ve eşsizliğin
Ufuktan doğan güneş ışığım aydınlık bir yolumsun..
Acılarla yoğrulmuş bedenim dönecekmişsin gibi bekliyor
Sancı girdi bir tarafıma üşüme nöbetleri bırakmıyorki
Geziyorum doktorları elimde ilaç poşeti umut beklerken
Ağlamaklı bir halde mutluluk sardı beni yakında yanındayım..
Korkunun ecele faydası yok dayanmaksa çok zor sensizliğe
Sen gençliğimin katilisin geçte olsa anladım
İhtimal yok diyorsun gözün aydın ayrıldım
Son defa baktım sana yağmurlu bir akşamda
Oturduğumuz mekanlar geliyor şimdi aklıma..
Beni hatırla diyemem mazi bir yara kaç hadi
Söylemeyin sevdiğimi bilmesin aşkımı
Böylede mutluyum uzaktan yetiyor bakmak
Yüreğimde kor alev beni benden alıyor olsada
Sevdalar uzak yerde mutluluğun yeter bana..
Dolunay gecelerde umutsuzca beklemişim
Sürmanşet yaşıyorduk doyasıya bu aşkı
Görenler imrenirdi sana bana ve mutluluğumuza
Her şey güzel gidiyor derken nazar değdi ikimize
Kahrolsun diyorum işte düşmanca bakan gözlere…
Emek verdik senle ben bugünlere gelirken
Seni öyle seviyorumki görenler zırdeli sanıyor
Bir kuru ekmekle günler geçiyor bilmem öylece
Acınacak haldeyim viran yerler meskenim oldu
Saç sakal girmiş birbirine üst baş perişan haldeyim..
Neden çok sevdim nazlı yari gör bak ne haldeyim
Tek gülüm sendin gün doğumunda mis kokular saçan
Dalarken hayallere savrulsamda biliyorum sen varsın
Hayatın anlamı sende yüklü salarken anlamsız kalanları
Çıkarırken eksileri ağır basan sendin anladım ayrılamayız..
Issız bir adayım yanımda yokken çaresiz sevgi yoksunuyum
Nasıl dayanır yokluğuna toprağın suya olduğu gibi
Mahkumum sensizliğe karanlığın aydınlığa özleminde
Yalan dolu gözlerle deli dolu sevdana çılgınca akarsa
Razıyım kaprislere cama vuran her damlada ah ettim..
Hala çılgınsın hayat veren neşenle bense durgun okyanus
Saat gecenin üçü gökyüzüne bakıyorum siyaha kesmiş
Ne bir yıldız nede gülen bir ay var sanki hepsi küsmüş
Vakit geçmiyor uyku tutmuyor yalnızlıksa başa bela
Tüm evlerin ışıkları sönmüş elbirliği etmişcesine bu gece..
Hafiften bir rüzgar esiyor bende hafif bir ürperti oldu
Yağmur damlası gibi aksan ıslatsan yanan yüreğimi
Dileklerin en güzelidir huzur bulur gözlerim o anda
Şükrederken Tanrıma ağlardım inan öyle inceden ince
Sarılırdım beline ay tanrıçası beyaz yüzüne kondururken
Öpücüklerin en masumunu dudaklarına kırmızı bir gül
Sıkıştırırken romantizm halt etmiş loş ışıklarım olurdun..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!