Mehmet Ali Tuna Şiirleri - Şair Mehmet A ...

Sanmaki çocukluğumu yaşabildim,yaşayamadım dostum hayatın zorlu dişleriyle mücadeleye altı yaşımda başladım. Hiç unutmuyorum bugün bile aklımda toz almakla başladım çalışmaya kirli ve paslı teneke sobaları silmek zordu inan. Küçücük bedenimle ulaşamazdım boylarına.Sonra fazla dayanamadım berber çırağı olarak yeni bir işe başladım.İlk para kazanmam beni çok mutlu etmişti.Aldığım parayı elimde sıkıca tutaraktan eve gidip anneme teslim etmiştim.Çok güzel bir duygu oluşmuştu evimizde. Hiç unutmam.

Sonra Ortaokul yıllarında yaz tatillerinde kahvelerde garsonluk yapmaya başladım.Hoşuma gidiyordu evimizin bütçesine katkıda bulunmak. Oysa biliyordumki Annemde,Babamda beni mutlu bir çocuk olarak büyütemedikleri için üzülüyorlardı.Sabah erkenden kalkıp gece geç saatlere kadar çalışmam onları üzüyordu. Çok yorulduğumu düşünüyorlar istersem bırakabileceğimi söylüyorlardı. Olsun ben mutluydum. Sonraki yaz tatillerimde kendime bir boya sandığı yaptırarak boyacılık yapıyordum. Parklarda,kahvelerde bazende kaldırım üzerlerinde ayakkabı boyayarak harçlığımı çıkartıyordum. Hiç gocunmuyordum hayattan.Ne yapalım İlahi Takdir böyle istemişti.

İnanın insanın kendi alınteriyle kazandığını harcaması kadar mutluluk veren başka bir şey olamaz. Şimdiki çocuklara bakıyorumda sadece istemeyi biliyorlar. Paylaşmak nedir nasıl bir şeydir haberleri dahi yok. Dünyamız giderek dahada kötü olmaya başladı. Maneviyat,sevgi,komşuluk vs. gibi o güzelim duygular yok olmaya başladı. Ne acı bir şey inanın kendi insanlığımdan utanmaya başladım. Çünkü bu değirmenin dişleri arasında bende varım,oğlumda var. Oysa çocuklarımıza güzel şeyler bırakmak bu manevi duyguları öğretmek küçücük kalplerine iyiliği,yardımseverliği,çevre temizliğini,orman sevgisini öğretebilsek dünyamız çok daha güzel yaşanabilecek yer olur diye düşünüyorum.

İki kelime yetiyor inan kalbi kırmaya,kum tanesi kadar sözler mutluluk verir belki de sevdiğine,bazense eşsiz bir hediye yetmez gönül almaya,bırak sen elalemi kapa kulaklarını aç kanatlarını mutluluğa sevdiğin ve sen varken kime ne bu yalan dünyada boş ver dostum bildiğin yolda git.

Bir bahar sıcaklığında sarıl ellerine sımsıkı tut terleyene dek bırakma sakın; sus konuşma tılsımlı bir gecede bırak gözlerin konuşsun anlatır senin yerine onu çok sevdiğini sokul koynuna kokun değsin tenine romantizm dolsun odaya slow müzik eşliğinde bir bedende dans et,sonrasını düşünme bu güzel anı yaşa..


Yaz: Mehmet Ali Tuna

Kanayan yüreğimden kalan kırık dökük eşyaların
Üstelik hepsi eski, tıpkı senin olduğun zaman gibi
Birde bıraktığın siyah beyaz fotoğrafın duruyor
Rüyalarsa çoktan gitti silemediğim bir adın kaldı
Acılarsa yadiğar senden, alıştım küçük meleğim..

Büyüsü bozulmasın bu anın sus konuşma, suretin yeter bana seyredelim mehtabı hilal şekliyle yüzüne vursun heyecanın sürsün, titresin ellerinden tutunca; geçmesin zaman sen yanımdayken bak gökyüzündeki yıldızlara bense seni seyredeyim yeter bana..

Sokul bana doğru üşüyorsan, nede olsa hava serin hasta olma aşkım üzülürüm inan,sabaha daha çok var uzat minik ellerini yasla başını yürüyelim öylece düşünme artık ne olacaksa olsun, inceldiği yerden kopsun korkum yok kimseden, tek üzüntüm seni kaybetmek..

Ne yaparım sensiz şimdiden canımdan can gidiyor, bu büyü bozulacak sen ellere kalacaksın diye, sahi ne yaparsın bensiz; seni bilmem ama ben nefes dahi alamam yokluğunda. Boş ver sürme gözlüm şu anı yaşamana bak gerisi ne olursa olsun anasını satayım, mutluluk sana çok yakışıyor hele gülünce al yanaklarındaki gamzelerin için bile bir ömür verilir..

Çiçek pasajında karşılaştık sıcak bir akşamdı
Sen oturmuş soğuk biranı yudumluyordun
Bense seni izliyor sanki seni içiyordum
Sarı uzun saçların,yeşil gözlerin inanılmaz güzeldin
Göz göze geldik biran kadeh kaldırdın mutluluğa

Bu defa bir başka sevdim seni sevda çiçeğim
Bir başka baktım gözlerine yüreğimi ikiye bölen
Bir bela gibi çektin kendine sen sümbül böceğim
Solarken açtırdın bahar gibi çarptın beni birden..

Billur gibi sesin bir başka geldi benim tatlı belam

Arzular bitmez ikimizde tenin tende uyuştukça
Ömrüme ömür katar nefis kokun yol boyunca
Saklanma şu gönlümden arkadaşım ol yeter
Hoş tutar yad olurum gölgen gölgem olduğunca..

Sihirli bir periciktin kanatsız bir kelebek oldun

Gün bugün birtanem aşkımızı haykıralım
Duysun elalem gizli bir şey kalmadan
Korkusuzca gezelim sarmaş dolaş olalım
Koklayalım sevdayı doyasıya coşalım..

Uyumasın bu gözler sabahları bulalım

Ne ruhum seni taşır nede sensizliğe alışabilir
Değirmen gibi öğütür sevdan unufak olsada kalbim
Ruh olur gökyüzüne çıkar bazen bulutlarda seyreder
Alçalır yere düşer seni gördüğü her sabah cemre gibi..

Adını koyamadım sayısız bakışmaların kirpiklerinde

Çok zor biliyorum bu aşkın yürümesi
Bin türlü handikaplar var aşmamız zor
Acılar içinde geçen hayat bizimkisi
Ne sen kopabildin yuvandan nede ben

Olsun be güzelim hayat böylede güzel