Ne garip bir hayat benimkisi kaybeden oldum
İyilik yapsan boşuna denize at derlerdi büyükler
Hançer vurdun böğrüme dün geceki güvensizliğinle
Evimi açtım,lokmamı verdim,canımı verdim oysa sana..
Neden hep yenilen üzülen ben oluyorum bilemem
Bir rüyadan uyandım yanımda sen vardın
Ellerimden tutmuşsun kendine çekiyorsun
Üşüdüm buralarda sıkıca sar diyorsun
Beni benden alıp mahzunca bakıyorsun..
Sev diyorsun her zaman unutma beni
Bilmemki bu kaçıncı uykusuz gecem
Kurdum çilingir sofrasını mehtab dolu gecede
İçiyorum hep sana nostaljik şarkılarla
Ağlıyorum bak yine sensiz geçen geceye..
Gecenin bilmem kaçı, bak hala buradayım
Kalbimi ısıtan nefesimi durduran ay ışığımsın
Hergün yakınımda olsanda ulaşması zor zirvesin
Gün bugün işte konuşmak için diyorken kaybolan
Platonik sevgiliye kavuşmak inanki yorgun düşürdü..
Rüyalarım hep senle gözlerimi açıp kaparken
Ayrılığın içimde su alan tekne misali sızım sızım
Titriyor yüreğim korkularımla baş başa kaldım
Onsekizinci ayındayım sensizliğin nedir bu halim
Kahretsin getiremem seni gidişinin yok dönüşü..
Kesmiyor birtanem gündüzleri mutluluk, akşamlarsa
Sustur yüreğimi konuşmasınlar,bırak kendi halime
Dayansın sensizliğe acıların en derininde hissetsin bırak
Bakma öyle gözlerinle duygu seli çıkamam öyle birden
Lanet olsun sana neler yaptın aşkıma bana anlatsana..
Sıradanmış sevdalar birbir bıraktın izlerini şimdi anladım
Yaz bitti şimdi sonbahar aylardan Eylül, bir akşam
Aşk işte geceleri aydınlatan sabahın ilk ışıklarına
Üşütürken sonbahar ısıtır nefesin bir yaz sıcaklığında
Kalbimde bir sevinç şimdi senin gülüşünle uyanınca..
Aşk unutulmayan bir hikaye senle, beni anlatan
Yeteriz biz kendimize adı üstünde küçük sevda işte
Aldırma sen kimler ne söyler geçer bu zor günlerde
Yalan yok toprak kokan şehirde büyüdüm geldim
Olmasan da bu gece yanımda hayalin esir alır avutur..
Oysa ne büyüktün düşlerimde bire bin veren tanrıçam
İsyanlara gebe gönlüm ne yapsam da dinlemez
Kul oldum yar kapısında el pençe divan durum
Bakmaz oldu bir tanem çaresiz bir harap oldum
Vur böğrüme o hançeri odalara sığmaz oldum..
Acı veriyor yokluğun gülen yüzün gülmez oldu
Düşer bir kar tanesi saçlarının ucuna ürperirsin
Sessiz bir gölge gibi sevda uykusuna dalarsın
Yastığında iki tel saçın koklar onlarla avunurum
Hıçkırıklara boğulan ben sense benden habersiz..
Hasret uzun bir yol yokluğun öldüresiye zor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!