Bir meleğin kalbine yazılmış garip bir türkü
İçinde mutluluk rüzgarları esen nağmeler
Anlatılamaz bazı saklı gerçekler
Bir meleğin kalbinde yaşanır ancak en güzel hayaller
Saçların dalgalanır denizin mavi tonlarında
Martılarla dans eder hayaletin
Cezbe gelir körleşmiş duygular
Zeytin tanesi gözlerinin esiriyim şu an
Bağlanmışım, kıpırdayamıyorum yerimden
Kurtulmaya çalışıyorum esaretinden
Bir Meriç olsam dudaklarda hep hatırlanan
Uzansam sevdiğim dağlara usulca
Bir ırmak gibi döksem yüreğimi denizlere
Uçsam kanatlansam bulutların arasında
Ve hiç çıkarmasam Meriç’i yüreğimin ortasından
Arzulandı mı o gözler?
Tarifi olmayan yüreklerde
Kabuslar yaşandı mı?
Ve yine akşam oldu
Karanlık çöktü usulca
Bastırdı kör topal duygular ben yorgun olunca
Gözlerinde görüyordum kendimi
Ellerim ellerinle birleşmişti
Sanki hiç ayrılmayacak gibi
Seni sevmek ne kadar zor anlatamam
Saklarım içime, en derine sessizce
Sen başkalarının ellerinden tutarken
Benden habersiz ve umarsızca
Ağlamak istiyorum karşında
Uçsuz bucaksız bir yol
Sonu olmayan bir gelecek
Gelecekte sonsuz bir yaşam, yaşamda derin bir mana
Bir uçurum ki dipsiz ve sarp kayalıklarla örtülü
Adı yok belki ama çetin olabileceği kadar
Bir intihar ve bir uçurum bağlantısı aradaki mesafe
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!