Ansızın başladım seni sevmeye
Tıpkı sol yanımdan kurşun yer gibi
Ve hiçbir beklentim yoktu hayattan
Sabahın ilk ışıklarına tutunmak
Bir bahar akşamında yalnızlığa kurşun atmaktır
Hafif bir serinlik uğultuların yürümez trafiğinde
Bir gün çalarsa ölüm kapını
Korkma aç hiç kuşku duymadan
Kaybedecek bir şeyi olmayan sen
Ellerimi uzatsam dönüp ellerimi tutar mısın?
Gözlerimin içine bakıp beni sever misin?
Yoksa görmezlikten gelip, gider misin?
Yepyeni bir bahar
Eskilerden farkı yeni olması
Yine yalnız, yine sessiz
Çek perdeleri ben geldim
Yüzüne hasretliğim bitsin artık
Giyin en güzel elbiselerini giyin
Çıkmaz sokaklardayım
Gece karanlık, gece suskun
Ben çaresiz, ben yitik
Bir dramdı benimkisi küçük bir hücreyi andıran
Soğuktu, çünkü kimsecikler yoktu
Nemliydi, çünkü gözyaşlarım dökülmüştü
Mevsimlerden kış, günlerden Pazar
Hava hafif sisli ve yağmur çiseliyor
Bir tepede upuzun bir yol ve koca bir meydan
Bir gün seni sevdiğimi söylersem ne dersin?
Kendime bunu sormaya çekiniyorum
İşte cevabı meçhul olan bu soru beni yerden yere vuruyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!