terim düştü toprağa
toprak rahatladı
toprak tava geldi
toprak doydu
filizlendi terim
güneş doğudan yükselir
yükseliş ki hem de ne yükseliş
öyle bir yükselir ki
doğudaki erişemez
batıdaki ışıksız kalmaz
şu güneşin ne kötü huyu
Yükü çekilmez dediğin koca dünya
İnce bir pamuk ipliğine takılı
Değdiğin her yerde başka bir denge
Sence
Nerden almış bu akılı
ne var ömrüm
bahar dalı gibi yeşerip kalsan
olmasan kuru gazel
sanki ne olur
yaz bahar olsan
ve gittin
ve
nihayet gittin
“gidiş o gidiş” derler ya
öylesine gittin
kırmızı gül
haddini bil
bu kadar cefaya
dayanmaz bülbül
dayanmaz
akrep demiş akrabaya
akrep zehirli dilin biri
hasret kalanda merhabaya
var mı akraba gibi
hiç de duymadım
beni burada erit
erit erit tüket
beni burada ye bitir
ama n’olur
ömrümün son gününe
memleketi de sığdır
Bu sevdalı başınan
Gidemedim bir yere
Sana dönüp duruyom
Sen de çağır bir kere
Kara kara vijdanlı
Seherden beri eşikteyim
Yatsıda mı kuşlukta mı gelecen
Sofrayı kaldırdık döşekteyim
Üstüme yorgan atmaya mı gelecen
Gelme
Hiç gelme
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!