Aşk değil mi içimin böyle yangında olması
Yokluğunda bir yanımın eksilmesi
Her adını andıkça kanımın kaynaması
Sevdandan değil mi varlığına coşmalarım
Seni seviyorum
YÜREĞİMİN AYNASI
yedinmi
kıvamında yiyeceksin her ne yersen
orijinalini bulacaksın
sen de tavında olacaksın
ne zoraki ne uydurumsu
Yoruldum
Eve dönüyorum
Bizim ora usulü bir çay demle
Bir kaç dakika senle
Yeterde artar bile
Yorgunlık kalmaz bendeeeee
birilerini
omuz verip yükseltiyorsak
meyveli ağacın en üst dalına
olanca gücümüzle
her şeye rağmen diz kırmadan titreyerek duruyorsak
ve
Tek bir başağın teneleriydik;
çırptılar,
çırptılar;
dağıldık.
Hayat denen deryada,
bir ufak sandal;
bezmişim
bezdirmişler beni
ezelden ebede doğru bir sitem
küstürmüşler beni
zifiri karanlıktan aydınlığa özlem
ışıtmazlar beni
Duman çöktü gözüm önü pus oldu
Sahra mıydı, ova mıydı bilmedim
Yolum çatal çatal kafam boş oldu
Sağa mıydı, sola mıydı bilmedim
Ta baştandır ters dönüyor tekerim
Bir yıldız misâli akıpta gittin
Sen bugece beni sensiz bıraktın
Üstüme karanlık yıkıpta gittin
Sen bugece beni sensiz bıraktın
Ne ışıldayan var ne de yakamoz
ne büyük kavgalar var beni cezbeden
ne kutlu sevdalar
kendine çeken coşturan heyecan veren can isteyen
takılıp ardına gitmemek, ne mümkün
gel gör ki
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!