Mehmet Ali Kepez Şiirleri - Şair Mehmet ...

Ne kendini suçluyorsun
Sen kendini tanı yeter
Neyin varki geçmiyorsun
Sevdiğinin yanı yeter

Bilmişsin akı karayı

Bir sevda iki kitada
Olmadın oralı yollar
Yüreği taşta katıda
Olmuşsun paralı yollar

Sılayı aratan sensin

YURDUM A

Yıllar oldu bir can seni sordumu?
Akıllanır cahil gubet gördùmù
Dùnyalara deyistirmem yurdumu
Varsın sokakları çamurlu olsun

Bir dost bulamadım acımı dökem
Elim girmiyorki kalbimi sökem
Dùşmanim yokturki dökem kanını
Felek kalleş imiş boynumu bùkem

Gùnaşin doguşu sıkar canımı

Sarp kayada çekirgeye benzerdin
Poyraz gibi kırat ile tozardın
Nerde çağırınca orda hazırdın
Şimdi yolsuzların yanındamısın

Deymesin taş tırnağına
Dùştùm iyde budağına
Gurbette selam ederim
Elbistan'in şar,dağına

Aşk eker sevda biçerim

Kendimi kafeste kuşa benzettim
Gurbetlik ruhumu sıkıyor artık
Baharken ömrùmù sattım gùz ettim
Mevsimler seyrinde çıkiyor artık

Bir barakam olsun kara meşeden

Lezzet oldum helàl pişen hamurda
Ekşimiş mayayı çalana bak bak
Çamur olan, çıkarır mı çamurda
Yontma taş devrinde kalana bak bak

Derdim çoktur aman, aman
Gurbette özlem pek yaman
Dost dönùp geldigin zaman
Yerimde yeller esecek

Hiçmi görmùyon rùyada

Bir kabahat tüm Cihana yayılır
Çiğ yumurta pişkin elde soyulur
Bir insan yaşarken ölü sayılır
Cemiyet içinde dişlandığında

Dünyayı çeviren çarklar pastuttu