Mehmet Ali Güneş Şiirleri - Şair Mehmet ...

“Sen bilmediğim karanlıklarda
Güneşin doğmasını beklerken
Ben Sensiz karanlıklardan
Seninle doğacağım”

Yüreğimde kopan zamansız fırtınalar

Başarı yoluna boş bir heybe ile girersen, yolun dik, hedefin uzak oluşu seni bu yoldan alıkoyabilir. Ama yola çıkmadan önce 'azmin' kapısını çalıp heybene 'inanmak' kelimesini koyarsan, başarı yolunun ne kadar düz, hedefin ne kadar yakın olduğunu görürsün.

Saatçiyi suçlamış boşta gezen adam
Su geçirmez diye aldığı saatin
Camında buhar oluştuğunu görünce.

Akrebin yüreğinin nemidir
Saatin camında oluşan buhar.

Yağmur tanesi olup
düşersem yanağına, giderken
usulca sil,
fazla yakma canımı
yanaklarındaki beni silerken.

Farklı dil, din ve ırkta insanı ağırladın,
Saltanatlar devirdin sen yine yıkılmadın,
Tarihte ihtişamın, akıllarda sen kaldın,
Fatih’in sevgilisi nazlı şehir İstanbul.

Asya ile Avrupa iki küskün kardeşti,

Veda ederken gözlerin dolsa
İnanmam artık yaşların aksa
Mazinin eğer değeri yoksa
Bir bir anıları siliver gitsin

Aşkım dile geldi gönül yerinde

Ruhumu asınca kiraz dalına
Çıplak omuzlarımda göründü zona.
Çıkarınca yüzümden gülüşümü
Hüznümden tanıdılar beni.

Tellere takılmış uçurtmalar da yok

Kirpiklerin silah, gözlerin kurşun
Kaşların yargılar cezamı keser
Dudakların sussun gözlerin vursun
Beni öldürmeye bakışın yeter.

Dost vardır ki
Cehalet paryasında şah eder seni
Dost vardır ki
İlim deryasında padişah eder seni

Eğer sahip olabilseydim gökyüzüne
Sana bir yıldız verirdim geceden
Şöyle mor mor parlayanından
Ama yokum, yoksulum işte
Bir tek yüreğim var bana ait
Tertemiz, daha sıfır