Mehmet Ali Demirel Şiirleri - Şair Mehme ...

Yaşıyorsun yaşıyorsun
Hergün bende yaşıyorsun
yaram kabuk tutmadan yâr
Gelip hergün eşiyorsun

Yaşıyorsun yaşıyorsun

Gözlerimde bir yıldız kaydı bu gece,
Karanlığın içinde ağır ağır kayboldu, meçhul bir yere.
Ne bir zelzele oldu, ne de gök gürledi,
Herkes uykusunda, karabaş bile sessizdi,

Ölümün ne zaman gelip beni bulacağını bilmiyorum.
Her akşamın karanlığı çöktüğünde, içimdeki korku ve endişe bir gölge gibi büyüyor, ruhumu sarıp sarmalıyor.
Kadehim şarap dolu elimde, yudum yudum sarhoşluğa teslim oluyorum, ama buna rağmen yüzümde sahte bir gülümseme belirmiş.
Ona nasıl gülüyorum, bilmiyorum.

Benim inancım var,
Ama sizlere yok.
Çünkü sizler,
Beni hiç var etmediniz;

Yüreğim'e kor düştü bu akşam
yine çaresiz seyir eyledim resmini
Götürür bilirim beni bu kara dert
Bir daha andırmayacak bana ismini

Ne anlamaz şeysin talih kalbin mi yok

Bir çocuğun gözlerinde derin bir sızı,
Sokaklarda kaybolmuş umutların izi.
Kırık dökük hayaller düşerken yere,
Yoksulluk diz çökmüş, bekler kapıda sessizce.

Hep sordum seni kime mi
Sordum işte her geçen insan'a,kurda kuşa,dağa taşa
Doğru bir cevap alamadım
Sanki yer yarıldı da sen içine girdin
Yere döndüm bakındım
Ellerimi açtım yakındım yürüdüm yollarda aval aval gah sağlı sollu gah yıkıldım

Gökyüzü masmavi, önümüz akşamla kesişiyor,
Gidiyoruz uçsuz bucaksız enginlere.
Bazen bulutların üstüne çıkıyoruz,
Bazen altımızda cılız ışıklar görünüyor.

Yüregime derinden yara acan zalim
Kastini söylemesen nerden bileyim
Nefes aldirmadin ah ah vurdun beni
Bu sancilarla söyle nasil güleyim

ZALİMLER VURDU BİZİ

Neden hep öyleyiz aklımız nerde
Gözlerimize örülüyor karadan perde
Hastayız naçar kaldık,kaldığımız yerde
Hasaba katmadan zalimler vurdu bizi