Sineyi bohçanın içini açıp,
Gül bağı diyerek seyrine varıp,
Hüzünle sevincin özüne dalıp,
Yüreği pareye yarmaktır şiir.
Hüzün deryasında derine inip,
Çok Seviyom, Sen Bilmiyon.
Seni görüyom, çarpılıyom,
Tıpkı koca öküzün tepmesi gibin. oluyom
Güneş altında, sararan başak gibin, soluyom
Ne olacak bu halım, bilemiyom,
Hiç Bu Kadar İçten Sevinmemiştim.
Hani istemeyerek anne / baba olursunuz, kendinizi daha hazır olmadığınızı hissedersiniz
Nereden çıktı ben ne yapacağım dersiniz. Önemsemezsiniz, bahsi bile konu edilmemesini istersiniz.
Daima meraktasınız, nasıl olacak, ne şekil de olacak, güzel mi, çirkin mi, hep sorgulardasınız.
Yaşamınız süresinde çok çocuk sevmişsinizdir, ama kendi çocuğunuzun sevgisi nedir bilmemişsiniz.
Ta ki yavrunuz doğuncaya ve ellerinizin arasına alıncaya kadar.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!