Kâinat dediğimiz âlem, uçsuz bucaksız
Döner durur her dem, bir çocuk misali…şartsız!
Anlamaya, bilmeye çalışmış, nice âkil
Tâ yolun başında şaşmış, bîçare ve zelil
Bilinmez bir hiç idik, Ruhlara üfürüldü
Şair-Yazar Vahittin Bozgeyik Anısına
2 Nisan 2005, bir bahar günüydü
Gözler yaş dolu, yürekler hüzünlüydü
Güzel insan, şair-yazar Vahittin Abi
Hiç hesapta yokken, sessizce Hak’ka yürüdü
Rabbimize Dilekçedir Dualar
Kutsi bir dilekçe…
Kâğıt, kalem istemeyen
Arz olunacak zaman ve mekan
Samimi bir kalp ve
O’na açılan eller
Gaziantep! ..Yiğit Antep! ..Gazi Şehir
Dünya gıpta ile seni, ediyor seyir
Karanlıkların, alevlerin içinde de olsan
Sabret, Dik dur, Bak! İşte yakındır fecir
Nice gazilerin, şehitlerin yurdusun sen
Cahit Külebi’nin anısına
Canlara can, aşıklara canansın
Ağlayan yaşlı gözlere, devasın
Hasret çeken sevdalılara, yarsın
İçimdesin, benimle ben olansın
Suya düşen paçavra bir kâğıt gibi
Havzında yüzsem nola birgün
Erisem, dağılsam lime lime olsam da
Havzın taşlarına, yapışsam birgün
Ocakta yanan kuru bir odun gibi
15 TEMMUZ
Bugün köpürdü yine, kînim, şiddetim
Hak etmedi bunu, Şanlı Türk Milletim
Düşündükçe, için için kendimi yerim
Kahhar ismiyle kahretsin, bunları Rabbim
ÇEPNİLİYE SELAM
Çok insan gördüm, kendimi bildim bileli
Elbab’da tanıdım O’nu, dedi; ben Çepnili
Pîrim, Horasanlı Alim, Hacı Bektaş-ı Veli
Nesebim; Seyyid, şeriftir, başım; Hz. Ali
H E M Ş İ R E
Hemşire; candır, bacıdır, tatlı sesi
Elleri, Yüce Mevlâmızın şifa vesilesi
Mesleği mukaddestir, yoktur ötesi
Şan, şöhret nedir bilmez, eli öpülesi
Essalâtü Vesselâmu Aleyke Ya Resulullah
Kardeşlerime selam, kardeşlerime selam
Söyleyin dedi ashabına, Ol Resulü Kibriyam
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!