Mehmet Akif Tiryaki Şiirleri - Şair Mehm ...

Mari
Birak
Maksımı
Çocuktur
O

Bir uzak yıldızda ben varım
Ben kendime çok uzağım
Biletim olsa sana
Gelir miydim acaba

Oysa çok rahatım burada

Nereden bilsin Hasan Ali Bey
Oğlunun da bisiklete merakını
Sırf dik durmayacak üzerinde diye
Ona bisiklet almadığında.
Sıhhiye'deki evin bahçesinin kenarında
Seranın arkasında kalan

Geceye kurdum saatimi
Söylemeye o heceye
Geceye
Kara kadifeydi gece

Ege'nin koynunda
Geceye yedi kala
Gökyüzü lacivert tenteneli perde
İnmekte üzerimize usulca kederle
Her meleğin elinde ışıklı fener
İmbat usulca eser

Geleceğe söz veremem
Kimi gelir kimi gider
Maziyi özleyemem
Düşlerimi nadasa bıraksam da
Sebepsiz iz sürmem
Geçmişten kalan portrelere

Nikah memurundan önce haberi olur
Birleşen sevgilerden ayın yıldızın
Ne zaman bembeyaz bulutlar görsem gökyüzünde
Yok olan sevgiler gözlerimde uçuşur
Bulut ağlar ben ağlarım
İçime atamam duygularımı

Mıknatıslı kentlerde
yaşamak nefessiz ce
az uyku ile
az yemek ile
çok çalışmak gerekirdi
kentlerde

Başı boş dolaşır kader
Gelecek hep karanlıktır
Hiç ummadığımız olaylar
Karşımıza çıkıverir
Kademe kademe hayatımız değişir

Kimse bilmez asla bizi
Senelerdir ne çektiğimizi
At arabasıyla fasulye satan dedelerimizi
Beykoz'da tapusu olup, imarı olmayan bir belde
Suyu oksijeni devadır her derde