Mehmet Akif Tiryaki Şiirleri - Şair Mehm ...

Rutin hayat silik şahsiyet
Şehirde fare
Kasabada kral haşmet
Cimrilik ve korkaklık ona selamet
Bonkörlük reklam işi
Kaçak güreşen pehlivan

Beşiktaş da Maşuklar Yokuşu’nun bitiminde
tenteneli perdeleri sararmış ahşap bir ev
penceresinde komşunun kızı esmer Münevver
balkonlarında kasımpatılar menekşeler
sokak aralarında veya Abbasağa Parkı’nda
arkadaşlarım misket oynardı.

Dışı pırıl pırıl sinek kaydı,süt beyaz,
açık mavi veya kırmızı
sapına kadar siyah renkli, İçi geniş, koltukları
naylon döşemeli, yanında tarifeli saatli,
pikaplı, etrafı damalı, eski İstanbul
Amerikan arabaları vardı.

Duvarda bir gitar
aynanın kenarında çocukluk resmi
başucunda oyuncak ayı
ve yatağında kendisi
ne çabuk açılıp kapandı çocukluk perdesi

Şehrin meydanına pazar kuruldu
baba yiğit pehlivanlar işe soyundu
birbirinden yamuk
demir çubuk bu tezgâhta doğruldu
vay haline doğrulmayanın
pazar meydanına uğramayanın

Koca çınarın üzerinde kalp yarası var
Bir ömür taşıyacağı birkaç kalbi var
Delik deşik üzeri
Yaralı kalplerle işlenmiş
Yapışmış gövdesine heyecansız canlı ağacın
Ey koca çınar

Söylediği şarkı şaşkın,
Tenhalarda bitmiş aşkın,
Gitarı bağlamadan bozma tılsımlı,
Perdeleri özel alışımlı
Kendisi bir ekol müzikte,
Belliki kalbi hala bizde.

En derin aşk yaradanadır değilmi,
Şimdi çalışma zamanı e hadi,
En derin haz üretimdir bilmeli,
Kaydırma Rabbim ayağımı, tut beni.

Er meydanı bu dünyamı,

En kısa mevsimlerden biri
Mor Erguvanların açtığı mevsim
Marinalardan teknelerin vira dediği iklimde
Boğazın iki yanında Fenerbahçe’de
Papatya dalgalarına kaptırdım kendimi
parkta yüzdüm papatyalarla

Işıklı bir kalp şekli çizilmiş denize
Gerze
çocukluğumun geçtiği kasaba
kaba saba değil
her anını yaşarım
seneler sonra