Bir eser mi isdersin
İlik lerime dayanarak
Sanki bir bıçak
Kalmasın geçmişim unutulsun
Hatalarıma şahit ben kalayim
Benide mezar sustursun
Kimse yoktu senin için ağladığım gecelerde
Birtek hayalin vardı yanımda
Şimdi düşünüyorumda
O gecelerden farklı bir şey yok hayatımda
Aynı karanlıktayım aynı sessizlik
Sen karşımdayken bile sürüyor yok
O gitti sen değil ben kaldım geride
O gitti huzurda bitti yeminde
O gittiya sende git ben de
Bitim ve gidiyorum budiyardan
Mas mavi denizler ardın da
Bem beyaz ufuklara
Gözlerimde yeni bir hüzün kuruluk
Bana neden uzak mutluluk
Biryol yeminlerle kapanık
Geçmiş bedene vurulan fiske ,yanık
Bekliyorum baharı
İzliyorum kuru yaprakları
Ben maviyim çiçkler kuşlar insanlar gibi
Ben maviyim gökyüzü gibi
Her şey içimde saklı
Bir mutlu birde ağlamaklı
Başka bir hava var ortamda
Savaşım var siyahla
Saydırır dünyayı kaç arşın diye
Sen isderse red kararı niye
Koyulur ki önüme
Gidebilsem seninle ebediyete
Yada ondan önce mutluluk yeminimize
İyi günde ve kötü günde
Nekadar zorlasam seni
Nekadar huzursuz etse,
Bu duygu beni. Okadar arıyorum seni
Başka yüzlerde ve gözlerde
Anlıyorum ve arıyorum seni
Bir gün gelir kesilmeden gitmeden sedalar
Bitmed tenimdeki bu sıcaklık dilim çözülür
Ve birer birer çıkar ağzımdan itiraflar
Bu derin hasarı betimlemeye başlar
Ozaman bu mazlumun kalbi belki yavaşlar
Belki ozaman mutlu olur duyamam ağlayışları
Yeni bir hitabı var martın
Yeni bir hal kazanmış
Eski yumşak lığından eser kalmamış
Artık sert rüzgarlara bakalım
O narin hayalleri
Kuru yaparak gibi
Karanlık sokakta bir çocuğun
Gözlerindeki ferin sönüşü gibiydi gidişin
Öyle nedeni bol öyle acı öyle çaresiz
Koca kalabalığın içinde böyle yalnızız biz
Aynı sokakta buluşur
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!