Seni ben istanbul gibin sevdim
Vapurda denizkokusu gibi
Kalbimse Üsküdardak
Bir bardak çay gibi
Ben seni oyle sevdimki
Keğıt hane den çıkan
Bir eser mi isdersin
İlik lerime dayanarak
Sanki bir bıçak
Kalmasın geçmişim unutulsun
Hatalarıma şahit ben kalayim
Benide mezar sustursun
Yeni bir gün doğdu gözlerine
Sevginin güneşi oldugülüşünle
Zamanın gezgini buldu huzuru ölümde
Ve yine yarımlardan bir tam çıkmadı
Bir birle toplandı ayrlıktan bir şey kalmadı
Başka hata vardı en başta kendinde
Ağlamak yorgun bir kuş gibi bu gün
Sanki anlamak gibi sebepleri
Geçmişten kalan bir tortu
Ki kursaktan hiç gitmeyen
Sen ve ben imkansız anladım
Ama kaçamam kurtulamam bundan
Şudünyada neler var
Uçan kuşlar bitkiler hayanlar canlılar
Mululuk hüzün ve nice duygular
Herbirine ayrı belirlen mişbir sonvar
İnanıyorum ölümden öteside var
Batan günden geriye gelecek günden ileri
Siyahla başlayalım beyazkirlenir
Anlatalım kini nefreti
Kötüyü vuralım tuvale
Siyahı dolduralım palete
Ağlayalım duyan olmaz
Gören sormaz belki
Kimse yoktu senin için ağladığım gecelerde
Birtek hayalin vardı yanımda
Şimdi düşünüyorumda
O gecelerden farklı bir şey yok hayatımda
Aynı karanlıktayım aynı sessizlik
Sen karşımdayken bile sürüyor yok
O gitti sen değil ben kaldım geride
O gitti huzurda bitti yeminde
O gittiya sende git ben de
Bitim ve gidiyorum budiyardan
Mas mavi denizler ardın da
Bem beyaz ufuklara
Gözlerimde yeni bir hüzün kuruluk
Bana neden uzak mutluluk
Biryol yeminlerle kapanık
Geçmiş bedene vurulan fiske ,yanık
Bekliyorum baharı
İzliyorum kuru yaprakları
Anlata bilmek nezormuş
Mecnun işiymiş biraz acelesizmiş
Yavaş agırdan alev alev buz dagına
Bir canın uğruna yana yana
Anlatmak anlayana analamayana
Gayba doğru biryol
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!