Seni ben istanbul gibin sevdim
Vapurda denizkokusu gibi
Kalbimse Üsküdardak
Bir bardak çay gibi
Ben seni oyle sevdimki
Keğıt hane den çıkan
Yeni bir gün doğdu gözlerine
Sevginin güneşi oldugülüşünle
Zamanın gezgini buldu huzuru ölümde
Ve yine yarımlardan bir tam çıkmadı
Bir birle toplandı ayrlıktan bir şey kalmadı
Başka hata vardı en başta kendinde
Ağlamak yorgun bir kuş gibi bu gün
Sanki anlamak gibi sebepleri
Geçmişten kalan bir tortu
Ki kursaktan hiç gitmeyen
Sen ve ben imkansız anladım
Ama kaçamam kurtulamam bundan
Şudünyada neler var
Uçan kuşlar bitkiler hayanlar canlılar
Mululuk hüzün ve nice duygular
Herbirine ayrı belirlen mişbir sonvar
İnanıyorum ölümden öteside var
Batan günden geriye gelecek günden ileri
Siyahla başlayalım beyazkirlenir
Anlatalım kini nefreti
Kötüyü vuralım tuvale
Siyahı dolduralım palete
Ağlayalım duyan olmaz
Gören sormaz belki
Anlata bilmek nezormuş
Mecnun işiymiş biraz acelesizmiş
Yavaş agırdan alev alev buz dagına
Bir canın uğruna yana yana
Anlatmak anlayana analamayana
Gayba doğru biryol
Nevarsa eskiden kalan
Kalktı tozlu raflara
Yaralandı çoculkluğum
Çıkamadı yarınlara
Masumiyet ençok özlemim
Dalga seslerinde kaybolmak
Mutsuz olup ağlamak
Bağzen anlamak bazen unutnak
Kısaca öylesine yaşamak
Bir yaprakmış casına
Unutmuşum kaybetmişim
Seni sevmek
Bir gece yarısı gözlerde yaş
Seni sevmek
Diller dutuk beden telaş
Hayatta seni sevmek
En büyük savaş
Yağmur pencereme tıklama
Yolcusun yakında ama yorgunum
Islanmadımı ben ezilmedimi anlasana
Yapma kızma gürleyipdurma
Biliyorum huzursuzsun ama
Mağsum değilsin asla
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!