Mehmet Akif Gülhan Şiirleri - Şair Mehme ...

İşte yine orada oturuyor
Nerede mi
Kah Salacakta Kızkulesi önünde
Kah Karaköy iskelesinde
Bazen pencere pervazı üzerinde
Bazen sopa sallıyor

Anneye mektup

Canım anneciğim;

Geçen bayram ziyaretine gelmiştim biliyorsun,
Sana anlattıklarımı hatırlıyor musun anne

En efendi kuş giymiş frağını,
gece suaresini beklerken kayın dalında
Sabah işçi küfürleri bozacak,
aristokrat geceden kalan tüm ihtişamı

Bak! Ben çamura yatıyorum,haberin olsun

İçinde kedi yaşayan şiir yazacağım
Alt satırlarda bir yerlerde olacak
Ben hayatı tırmalarken
Hep onu düşüneceğim
Rahat uykularda uyurken onu
Melek zannederdim değilmiş

Yüzüme bakıp da beni eser sanma
Ederim on para,altın derlerse kanma
Eski toplarsın sen,hurda sayarsan alma
Ak çuvallara girer,ben kirli çıkarım

Sürme kavil’i yüzüme parlar diye

-Sevgili üstadım
-Bana üstad deme bir daha
-Sevgili kardeşim
-Nereden sevgili oluyoruz
-Sana asılıyor mu kız
-Dostum

Aşk’ı mı soruyorsun bana
Anlatayım
Sahip olmak,arzu duymaktı
Onunla beraber yaşamaktı
Oldu
Beraber yaşamaya başladık

Kurt yemiş kitabımın sayfalarını
İnadına inat özellikle noktalamaları
Saatim ters tarafa dönüyor
Ama dikkat et
Zaman tersine işlemiyor
Mantardan kılıç yaptım ya

her yer karanlık
geceyi aydınlatan
ay nerde
onuda mı küstürdüm ne
ya hani göz kırpan yıldızlar
bir haberde yok

Başçavuş’un..

Kadir kıymet bilmez çeşmesine varmışım
Muradım bir aya su içip mercan tas koymak oldu
Eğildim ki feyz almaya,billur akan su katran oldu
Mercan tas aktı gitti elimden, alelade kum oldu