Mehmed İhsan Uslu Şiirleri - Şair Mehmed ...

Görünen; göze perde
Olamaz öze perde
Bil; her gittiğin yerde
Seni gören var derler.

Unutma peygamberi!

** Ozan Efe'ye **

Kötülüğe yok fren
Gücün yeterse diren
Çok oldu, kaçtı tren
Bakındık kalakaldık.

Evimizin orta direği idin
Hepimizin çarpan yüreği idin
Bizim için bütün ömrünü verdin
Senin gibi hangi, kul olur babam?

Hiç kendin yemedin bize yedirdin

*** Kıyamete Kadar Grubu Şairler Atışması'ndan ***

Köyümün akar ırmağı
Severim hatır sormağı
Dedemin eğikti parmağı
Ondan 'Çolakoğlu' derler.

Yürekler yanıyor, eyleriz yası
Köyü kenti sardı matem havası
Oğul şehid olmuş, ağlar anası
Mehmede uzanan eller kırılsın.

Evlat acısıyla inliyor baba

Hey Gülnare! Gülnare!
Sen yaktın beni nâre
Yürekte bin bir yâre
Ciğerim pâre, pâre..

Hey Gülnare! Gülnare!

*** Cihat Şahin'e,, ***

Sorulsa neden böyle?
Yaver değil kaderim?
Hakk’a havale eyle!
'Bir hikmeti var' derim.

1
Arifiye, Arifiye
Seni herkes sever niye?
Seni ALLAH gönderdi
Bu beldeye hediye.
2

Hasretin titreşir, içimde sızı
Hayalin gözümde canlanır durur,
Hey Akdenizin parlak yıldızı
Her nevi güzellik sende bulunur.

Antalya Antalya, şirin Antalya

(Ramazan-ı Şerif Münasebetiyle.)

*Tuncay Akdeniz’e*

Şükür! Büyük bir heyecan
Yaşıyorum bu günlerde.