6---meğer Savaş Alanıymış Yaşamak

Meğer savaş alanıymış yaşamak
Çok zormuş bu tende canı taşımak
Hiç nasip olmadı başım kaşımak
Dert çile ve hüzne bürünmekteyim

Yalandan kaçındım doğruyu söyledim
Hiç hoşa gitmedi silleler yedim
Özü,sözü doğru olayım dedim
Dert ile kedere bürünmekteyim

Yaranmanın yolların aradım
Başarılı olmak tek yoldur sandım
Dokuz köye anlatmaktan usandım
Ben onuncu köye sürülmekteyim

Sonunda anladım yaşam hileymiş
Çırpınıp didinmek hep nafileymiş
üzülme dediler kader böyleymiş
kaderle savaşa erinmekteyim

Babam öğretmedi hileyi bana
Hep reva gördüler çileyi bana
dayadım sırtımı dost sanılana
ben kendi kendime arınmaktayım

Hocamda yazmadı kara tahtaya
Bilinçli yetişmiş gibiyim güya
başardım çok şeyi gitti hay huya
Beceriksiz diye bilinmekteyim

Her şeyi bilmeye ömür yetmiyor
Felek bir gün bile beni tutmuyor
Dertlerim artıyor sevinç katmıyor
Ele karşı mutlu görünmekteyim

Hep itilir oldum yar başlarından
Bir şey bekleyemem artık yarından
En sonunda isyan ettim kahrımdan
Ben kendi kendime yerinmekteyim