O elleri koynunda başı yerde dinlerdi
Ben bıkmadan söylerdim; gülmemeye direnir
Pembenin her tonunu yanağında toplardı
Arada bir sorardı diyemezsem anlardı
Ayağıyla çizdiği şekillere bakardım
Sonra bir yabancı gibi uzaklaşır giderdi…
Etrafıma bakınır ne şarkılar söylerdim…
Yaslandığı ağacı, dayandığı duvarı
Gidip okşar, oturur yapayalnız gezerdim
Şimdi her şey mazide, her şey geride kalmış,
Ben benle baş-başayım, meğer her şey masalmış
Kayıt Tarihi : 13.2.2011 22:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!