Sevmek ,ne garip bir şeymiş
Gözünüzün ondan başka hiçbir şeyi görmemesi
Sadece onu düşünüp, sadece hayaliyle yaşamak
Onu görünce aklınızın durduğunu hissetmek
İçinizde aniden bir mutluluğun oluşması
Gözlerinizin ‘seni seviyorum ‘ diye ona bakması
Meğer ne garip şeymiş.
Hele bu zamanda,böyle bir sevginin olmadığını düşünmek
Kalbinizde, kaynayan bir şeylerin olduğunu hissetmek
Ölümüne sevmek,ölümüne yürümek…
Meğer ne garip şeylermiş..! ! !
Hani, onu görünce diliniz tutulur, konuşamazsınız ya bir türlü
Çırpınırsınız içinizde, boğuluyormuşcasına
Ama, cesaretinizi koyup ortaya, onunla konuşunca;
Tam, sevdiğinizi söylemek isterken ona
Acı bir gerçek belirir,birden konuşmanızın akışında
Meğer sadece siz sevmiş,sadece siz düşünmüşünüzdür onu
İşte, o onda sarsılır bütün bedeniniz,titrer eliniz ayağınız
Ne yapacağınızı bilemezsiniz o anda,
Belki ağlamak istersiniz ama; gururunuz müsaade etmez buna
Kurduğunuz o güzelim hayaller, bir anda yıkılır başınıza
Büyük bir sesle,kalbiniz cam kırıkları gibi kırılıverir birden
Sonra, toplamaya çalışırsınız yere düşmüş cam kırıklarınızı
Ama ne çare..! ! !
Elinizi kanatmaktan öteye gidememiştir yaptığız,
Yüreğinizi kanattıkları gibi..
O anda, kısa süreli bir nefrete dönüşse de biriktirdiğiniz duygular
Kıyamazsınız yine, sözde sevdiğini sandığınız insana…
Her sabah doğan güneş, artık doğmayacaktır sizin sevgi yanınıza
Kahrolmuş bir şekilde, yaşamınıza devam edeceksiniz.
Hele,ilk ise bu sevdanız,
Bu durum daha da kahredecektir sizi
Çünkü, yücelttiğiniz insan,
Uğruna ölümü seçebileceğiniz bir insan, yoktur artık
Yine çaresiz,unutmaya çalışacaksınız artık onu
Ama birden olmaz..! ! !
Zamanla unutacaksınız.
Düşünmemeye çalışacaksınız önce, sonra görmemeye
Çıkaracaksınız aklınızdan,onun bütün kesitlerini
Zaman,saracaktır bu yitik; masum sevginizin yarasını
Karşılıksız sevilmiş aşkın acısını…
Hayatın, tüm bu yaşanan olumsuz gelişmelere rağmen,devam ettiğini bileceksiniz.
Başka şeylerde arayacaksınız sevginizi
Başka kimselerde demiyorum
Asla o yanlışa düşmeyeceksiniz bir daha
Açılmayacaksınız artık bir daha kimselere
Gerçekten sevdiğinizi ,söyleyemeyeceksinizdir başkalarına
Vermek istediğiniz de,veremezsiniz sevginizi
Çünkü, en yoğun sevginiz ilk aşkınıza olmuştur sizin
Bütün yoğunluğuyla yaşamışınızdır ilk aşkınızı
Yoktur ki ondan üst bir sevgi daha
Çaresiz,yarım sevginizi verebilirsiniz ancak
Ama ilk yenilginizden sonra, istemezsiniz zaten bir daha birini sevmeyi
Yanına bile yaklaşamazsınız böyle şeylerin
Bu yönünüzü unutup,yaşamaya devem etmek zorundasınızdır artık,
Meğer bütün bunlar…
Evet..! ! bütün bunlar ne garip şeylermiş
Ve hala, hayat da olduğunuzu hissetmek…
Hayata tutunabilmek,
Ne garip şeylermiş…
Kayıt Tarihi : 2.3.2007 10:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!