Meğer Şiiri - Aşık İsmeti

Ademin toprağı hasıl olurken
Havva'nın aşkıyla karılmış meğer
Beraber yürüyüp yola giderken
Yolun yarısında yorulmuş meğer

Kimi duygusunu vuramaz dışa
Hayaller benziyor o uçan kuşa
Tutmaya çalışan uğraşır boşa
İnsan umutlara sarılmış meğer

Kendine çekim var, dünya yüzünde
Ondan döner ateş vardır özünde
Nazarıyla garip kulun gözünde
Güllük gülüstanlık görülmüş meğer

İSMETİ dumandır dağların başı
Pınar toprakların gözünün yaşı
Yeyip içtiğimiz ekmeği aşı
Kahırla pişirip verilmiş meğer

Âşık İsmeti Sivas Yaz. Tar: 1957