Meftunu Olduğum Ey Gülce Nazım

Hasretini çalar bu garip sazım,
Benden uzaklarda zül değil misin?
Meftunu olduğum ey gülce nazım,
Hazanımda açan gül değil misin?

Gönlümü verdiğim canım yarenim,
Uzanıp tuttuğum el değil misin?
Dil bağında yoldaş, dağda cerenim,
Boynuma dolanan kol değil misin?

Beşiği kalbimde sevda bebeğim,
Narına yandığım çöl değil misin?
Peşinde koştuğum kır kelebeğim,
Suyunda yunduğum göl değil misin?

Yalan mı söylenir söyle canana,
Sevdiğin söyleyen dil değil misin?
Söyle nasıl kıyar insan bir cana,
Ateşimden kalan kül değil misin?

Sevda deryasına düştüğüm zaman,
Beni kurtaracak sal değimlisin,
Kapına gelmişim dilerim aman,
Varıp tutunduğum dal değil misin?

Sazımla, sözümle anlattım halim,
Vuslata erecek yol değil misin?
Merhamet yok mudur sende ey zalim,
Allah’a inanan kul değil misin?

21.Aralık.2010 03.50