Küçük bir çocuk gibi medet ummak hayattan.
Ayva çilleri ıslak, dualar etmek semaya bakıp.
Sonra boyun bükmek sol yanına..
Yağmurları toprakta, ayak uçlarını ıslatıp.
Mahsun bir yüz olmak,
el etek çekildiğinde gecede.
Ürpermiş yüreği, en değerlilerini anıp.
Kimi çoktan gitmiş, kimi usul usul gitmekte.
Tek yapabildiği;
başım gözüm üstüne demek el sallayıp...
M.ÖZGÖREN
Murat ÖzgörenKayıt Tarihi : 11.5.2019 11:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Murat Özgören](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/05/11/medet-77.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!