Gece gündüz cağırırım Mevlaya
Cümlenin isteğin yetiren medet
Gök de bulutları, yerde otları,
Yeşertip, göverdip bitiren medet
Her ne arar isen kendi özünde
Hilaf bulunur mu arif sözünde
Nuh'un gemisini derya yüzünde
Yürütüp menzile yetiren medet
Keramet gösteren ol kara taştan
İçerim kan ağlar didem de yaştan
Mansur'u darından kurtaran medet
Yusuf’u kuyudan kurtaran medet
Erler-Evliyalar yediler geldi
Bizim ümidimiz onlarda kaldı
Nil i mübareği bir kılıç çaldı,
Çekiben leşkerin(asker) geçiren medet
Haydariyem der ki bakmadan gören
Hava nın yüzünde kandilde duran.
Yusuf’la Zalha’nın muradın veren
Onların ömrünü artıran medet!
Kayıt Tarihi : 10.8.2009 19:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aşık Haydar Bektaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/08/10/medet-30.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)