Ruhum açıldı,
Adıyaman diye diye,
Tarihinde göz yaşım,
Medeniyetler şehrinde.
Gidemem buralardan,
Ayrılamam,
Kopamam,
Medeniyetler şehriden.
Kurbanım toprağına,
Silinmeyen hatıralarıyla,
Görünmez kişilikleriyle,
Medeniyetler şehrinden.
Her şafak söktüğünde,
Şehrimde gün başlar,
İçime bir kıpırtı girer,
Medeniyetler şehrinden.
Kayıt Tarihi : 15.10.2006 17:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Adıyaman hasretiyle gül olduğum memleketim için yazdım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!