Medeniyet Işıl Işıl Şiiri - Kani Yado

Milattan 6 asır sonra kanatlandık batıya
develer Mezopotamya’da, tozu dumana kattılar ya!
Biz o zaman kuşlarla birlikte uçmuştuk Anadolu’ya.
Daha sonra karanlık bastı bin yetmiş birde,
Kuşların kanatlarına yapıştık
Kostantinapolis yolculuğunda
Karanlık, zifiri karanlık bin dört yüz elli üçte
Güneş orada da batmıştı işte!
Devenin üstündeki hacı öyle koşuşturuyordu ki her yere!
Her taraf korkuluklar, her taraf minare minare...
Roma’da şafak sökmek üzere.
Kanatlanarak gelen Mezopotamya çocukları
çocukluğunu sımsıkı avuçlarının içine saklayarak
güneşin doğuşunu beklediler hep birlikte.
Mezopotamyalı çocuklar Vincenzo Galilei’yla şarkılar söylediler.
Galileo Galilei bu şarkıları dinleyerek çocukluğunu sakladı,
Karanlıktan kaçan Anadolulu ve Mezopotamyalı çocuklar,
Roma’da meşaleyi yaktılar.
Bir cağ kapanmıştı, bir cağa ayakbastılar
Ve dönüp arkalarına şöyle bir baktılar:
Demokratik Uygurlık ışıl ışıl
Ve dediler ki:
Mezopotamyadan getirdik biz,
Uyagarlığı alıp döneceğiz