Ben mecnunum bilmesen de ne çare,
Gönül de biçare göz de biçare.
Yüreğin taş kesmiş aşkım divane,
Var sen taş kalpli ol aşk benim olsun.
Dünyaya hükümdar olsan da boşa,
İster zalimlik yap, ister bin yaşa,
Eceline karşı gelinmez haşa,
Var sen kor alev ol gül benim olsun.
Akıl kimde kudret kimde bilinmez,
Zaten dilim olmuş başka bölünmez,
Hak nedir bilmezsen asla gülünmez,
Helal benim olsun kâr senin olsun.
Kurusa da dallar yeşerir bir gün,
İnsan oğlu elbet dünyada sürgün,
Her canlı tadacak olacak zor gün,
Ecel bulur elbet sor yönün olsun.
İstemem dünyanın sahte varını,
Allah tayin eder kula yarını,
İnsanlığa çarp böl düşün nârını
Ha ha senin olsun, ah benim olsun.
Doğunca ölüme koşar insanlar,
Yaradanı arar cansızlar canlar,
İlme de gerek yok her insan anlar,
Hayatta en güzel yer senin olsun.
Çekiyorsa insan senden eziyet,
Medeni değilsin sır medeniyet,
Başımı döndürmez süslü vaziyet,
Cevher senin olsun pul benim olsun.
İstanbul 05 05 2010
Ramazan KılıçKayıt Tarihi : 9.5.2010 12:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ramazan Kılıç](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/05/09/medeni-degilsin-sir-medeniyet.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!