Medcezir Saatinde Şiiri - Enes Rıdvan Ayhan

Medcezir saatinde

Gitmek istiyorsun uzaklara
Sıkıldın tutulmayan öğütlerden,sözlerden değil mi?
Herkes üzülme diyor
Senin duymak istemediğin cümleler kuruyorlar .
Diyene bakıyorsun birde
Günde içtiği iki paket sigara değilmiş gibi
“Ne sıkıyorsun o tatlı canını” diyor.
Herkes gibi ben gibi sıradan
Sormaya kalkınca da
“Amannn!!! Biz yanlış yaptık ,sen yapma, gez toz,eğlen,hayatını yaşa”deyip konuyu kapatıyor öylece...
Bunlardan mı sıkıldın?
Peki dikkat ettin mi sen hiç?
Bunu söylerken içine çektiği duman varya
İşte ağırlığını anlatmaz hiç kimseye.
Kalkışır anlatmaya arada
Onda da ismi gelince aklına
Düğümlenir boğazı susar.
Yaşadıklarından ve yaşanmamış şeylerden çekip gitmek istiyorsun öylece
Ne zam umrunda olsun
Ne enflasyon deyip ıssız bir köşeye
Bir sen bir de sadece sana ağır olan bir duman olsun istiyorsun.
Kime sorsan “tadım yok” cümlesini duymaktan yoruldun belki de.
Mutsuz insanlar dünyasındasındır.
Bazen düşünüyorsun değil mi?
Bir yerlere uzun uzun dalarak
Bir kadına delice bağlanış  nedenini kendine soruyorsun .
Nedeni yok ,bulamıyorsun
Sevdin hemde çok değil mi?
Sevilmedin mi?
Değer verdin harcadı mı?
Köle oldun azat mı etti seni?
Yoksa herşeyin yalan olduğunu mu düşünüyorsun bu dünya da?
Hani  halk arasında bir soru vardır ya
Tek başına bir yerde kalsan yanına alacağın üç şey tarzında sorular
Cevabın hiçbir şey mi oldu ?
Umudu alsaydın hiç değilse
Ben bırakamadım...
Tek başına gidebileceğini mi sanıyorsun öylece?
Denedim ama gidemedim serserice...
Yalnız ,boş boş gidebileceğini ve hiç gelmeyeceğini mi sanıyorsun denizin?
Nerden biliyorsun ?
Medcezir saatidir belkide.
Günaydınla birlikte geliverir
Ya da sapakta karşılaşırsın belki
Tabi istersen sevgiye,saygıya küfür edip kaçabilirsin uzaklara.
Kaçanlar çözüm değil diyor mesela
Çözümün bu olduğunu sanıyorsan.
Doğru insana kadar
Sevmek boş ve bedava.
Bulunca ise değişemiyeceğin en büyük servet .
Bazen mutlu olduğunu sanıyorsun, üç ay sadece üç ay değil mi?
Sonrası yıkım .
Şansız olduğunu düşünüyorsun
Seni bir tek gecelerin anladığını
Yıldızların en büyük sırdaşın olduğunu düşünüyorsun.
Onu hatırlatan şarkıları dinliyorsun
Nakarata onunla eşlik ettiğin zamanları düşlüyorsun.
Gücendiğin sözleri hatırlıyorsun değil mi?
Bıktın onu hatırlatan gecelerden
Bende bıktım onu anlatamadığım mısralardan...
Bende istedim çok gitmeyi.
Sıcak bir çayın elimde  soğudukça
Yavaş yavaş onu unutturacağını zannettim.
Herşeye küfür edip
Çok düşündüm çok.
Çözüm olmadığını bile bile
Nerdeyim sorusunu kendime sormayı çok istedim çok.
Gidemedim sevdiklerimi bırakıp
Bağlandığım kadını bırakıp gidemedim.
Liman aradım sığınacak
Misafir ettiler sadece hepsi bu .
Kirlendim sularda sağda solda.
Tekrar açıldım her şeye rağmen yaralarımla...
Ya batacağım tamamen
Ya mutlu olduğumu sanacağım yeniden.
Ya da bağlandığımın sabahında uyanıp gemiyi ateşe vereceğim.
Ne olur bilmiyorum ama
Sevmek ,çektirdiği acısıyla ,kaybetme korkusuyla .
Gözündeki ela tanecikleriyle herşeyiyle güzel.
Öleceksem yalnız,pis kokan bi köşede değil
Sevgi kokan onun ellerinde ölmek istiyorum.
Seni bilmiyorum ama ben onu seçiyorum.