Med Cezir Kırıkları Şiiri - Kağan İşçen

git
ekim yağmurları griden koyu
git
gelme sakın
gelme bensizliğe
yitirdiğin uçuk bendim
yaralı temmuzlar boyu
gittt...
gitmek gibi gelmemek için...

gelll...
titrekkk kedi yavrum
sığındığın bu kucakkk
sana ilkyaz ışıkları yakacak
gelll...
gitme kendinsizliğe
bırakacaksan aydınlık kumsalını
dudağının kenarının
saçlarımın ellerinin son halini
deliler gibi özleyişine
bulutsuz tutkulu
gelll...
gelmek gibi gitmemek için...

gittt...
gitsin gelmek gidişinle
gösterişsiz bir edayla susuk
yorumsuz
kırlangıçsız
böldüğüm gökyüzünde
kar yağışları çarpık çurpuk
bölündüğüm gülüşlerinde
gözlerin kısık
gittt...
gitmek gibi gelme...

gelll...
rüyalarıma tutunduğum anlarım
soğukkk...
beni yeşil güllü kızıl bahçeli
o kapıdan dışarı çıkar
mavi bulutlu beyaz göklü
kavuştuğum ayrılığımı
ayrıldığım kavuşmak yap...
romanlı
sahici
gelll...
gelmek gibi gitme...