Med Cezir Şiiri - Ahmet Zekai Yıldız

Şu yaşadığım elli beşinci bahar
Elli beş yaşındayım yani
Her bahar olduğu gibi
Bu yıl da çok yorgunum canım
Çekilir gibi değil
Bedenim ruhuma dar gelir de
Sen çekilirsin içimden
Canım çekilir

Karabasanlar çöker üzerime
Gecelerce kan ter
Bir eli kanlıdır saatlerin
Sabaha kadar kesilir her yanım
Seni keserler tenimden
Kanım çekilir

Her dolunayda
Seni getiren sular yükselir
Nefesim kesilir gel gitlerinde
İçim cız eder gideceksin diye
Seni benden çalan
Deniz çekilir

Pencereler sensizse
Ebegümeci ile küpeli
Ve menekşe de kimsesizdir
Yüreğim bungun
Yüreğim dertlenir o zaman
Seni göremediğim her anımda
Gözlerime mil çekilir