Meczuplardasın Şiiri - Nazan Akay

Ne derdim aşikardı nede kamburum çıktı taşımaktan,
Hesap defterini dürdüm, koydum yüreğin iç cebine,
Ne el anlardı derdi katıksız bir ekmek gibi yediğimi,
Nede ben herkesin huzurunda ağlanıp vahlandım,
Bağdaş kurmuştu içimin cellatları
Sanki hazırlıksız atmışlar bu dünyaya
Sanki boynumda hep bir ip
nerden başlayacağım bilmiyorum
Ruhumu kaybettim nasıl bulacağım
Ben kendimi nerede bağışlayacağım,
Otursana içimdeki,gel karşıma
Seninle susa susa hemhal olduk
Bir keresinde de, bende anlatayım
Sen anlat nasıl boğulmadın, bu kül devrinde
Saklanma artık oyun yok
meczuplardasın,mecburlardayım
Seni nasıl bahtiyar ederiz söyle bana
Pelerinin altında sakladığım yaralar
Ağlayamadığıma güldüğümden
İki çizgi çekti yaşlılığın ayları
Sen nasıl gitmedin benden anlat bana
Yarım ada olmuş saygılı geçmişimiz
simdi karşı kıyıya yüzmeyi bilmiyorum
Nasıl gidilir geçmişe Ebedi yaşıyor gibiyim
ben kurtulmayıda bilmiyorum,
Bu dünyadan göç edenler
Bu dünyadan gidenler
Gitmemiş hayli hayli tüymüşler
Senle ben Kadifeden siyah zulümleriz
Bizler unutulmuş zavallı üzülgeniz.