Mecra Şiiri - Türkan Duru

Dokunduğumuz yer şiir olurdu,
İnseydi şu koca şehir omuzlarımızdan…

Yapabiliyorsan yap;
Bir “mecra” bul kendine,
Kendini bul sende.

İster yatağına akan bir suda,
İster bir kemikte
Köprülerinden atlarken göğsüne balıklama.

İster çık düzlüğe bir mecra bul kendine
Buruşup giden kâğıttan gemilerle,
İster sarıl en olmadık bir elin parmak uçlarına teninde.

Göz sür geç ıslak ıslak gökyüzüne,
Ya da Gordion düğümü gibi bağlan
Kaybol o gözlerde.

Bekleme seni gölgesine alan şehrin göğsünde.
Bir mecra bul sen de bende,
Belki beraber geçeriz bir başkasının şiirinden yine bir gece.