Mecnunun andıydı Şiiri - Saffet Çakır

Ben yolumu senin yollarına düşürdüm
sen hangi yolcudan bahsediyorsun...
Yokluğunda üşürdüm.
Gönül kışlağına çekilmedi bir türlü
Mecnunun andıydı elimde yakalandığım.

Serverime seslenen kuşlar
kutsaldı önümüze çıkan yokuşlar.
Dağların dorukları bırakmıyor güneşi
gitme derken
yarına kadar nasıl sabredeyim.!
Ey sevda türküm arı beyim.!

Bulutlar öpmüş dağların alnından
benim başımdaki duman çelengimdir.
hüzün belki benim dengimdir.

Yolumu düşürdüm yollarına
ümitlerimi serptim dağların doruklarına...